SehirAlem

Emirdağ

Yüzölçümü :2.213 km2 (854,4 mi2)
Nüfus:
38,991
Posta Kodu:03600
İlçe Alan Kodu:0272
İlçe Plaka Kodu:03

Ege Bölgesinin kuzeydoğusunda, İç Anadolu sınırında yer alır.Afyonkarahisar' a 73 km, Eskişehir' e 110 km, Ankara'ya 186 km, İzmir'e 396 km, İstanbul'a 440 km ,Konya'ya ise 225 km uzaklıktadır.Batısında Afyonkarahisar İli Bayat İlçesi, güneyinde Bolvadin, Sultandağıİlçeleri ve doğusunda Konya İli Çeltik İlçesi, güneydoğusunda Yunak İlçesi, Kuzeyinde Eskişehir İli Sivrihisar ve Çifteler İlçeleri, Kuzeybatısında Hanİlçesi ile komşudur.

Emirdağ yöresinde Hititler, Lidyalılar, Persler, Eski Yunanlılar, Romalılar ve Bizanslılar hüküm sürdü. İlçe merkezine 13 km. uzaklıkta, Hisarköy'de bulunan Amorium, ilçede bulunan en önemli tarihi yerleşimdir. Bizans İmparatorluğu hanedanlarından Amorian hanedanı, Amorium kökenliydi. Antik dönemde Aura, Roma ve Bizans dönemlerinde Amorium olarak anılan tarihi kentin kalıntıları Emirdağ'a 13 km. mesafede yer almaktadır.

Amorium, Bizans İmparatorluğu'nun Anatolik Themasının (Yunanca: θέμα Άνατολικῶν) merkezi ve 9. yy'da Anadolu'daki muhtemelen en büyük kentti ve Arap ordularının hedefindeydi.Harun Reşit’in ikinci oğlu Mu’tasim, 838 yılında kuşattığı kenti aldı ve yıktırdı. Kent, Arapların geri çekilmesinden sonra eski canlılığını bir daha kazanamadı.

Türklerin Orta Anadolu’ya ayak basmalarının erken örneklerinden biri, Amorium’un kuşatılmasıdır. Çünkü Halife Mutasım'ın annesi Türktü, ordusu, Türk komutanları tarafından komuta ediliyordu ve büyük çoğunluğu Türk askeri kuvvetlerinden oluşuyordu.

Cumhuriyet döneminde ,eylül 1921’de Yunan işgaline giren ve 22 Eylül 1922’de Kurtuluş Savaşı'nda Yunan işgalinden kurtulan ilçenin adı, 1932 yılında güneyindeki dağlardan esinlenilerek Emirdağ olarak değiştirilmiştir. (kynk: http://tr.wikipedia.org/wiki/Emirdağ)

EMİRDAĞ  iLÇESİ RESMİ KURUMLAR ÖNEMLİ TELEFONLARI

Emirdağ Kaymakamlığı:0272 4425030
Emirdağ Belediyesi :0(272) 442 78 01 / 02/ 03/ 04
Emirdağ  İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü :  02724412149-50
Emirdağ  İlçe Emniyet Müdürlüğü :0 272 441 41 42 - 441 2631
Emirdağ  İlçe Adliyesi :0.272.441 29 77
Emirdağ  Devlet Hastanesi:0 272 442 6762
Emirdağ  Meslek Yüksekokulu:0 272 442 56 83
Emirdağ  Halk Eğitim Merkezi :0272 4412114
Emirdağ Huzur Evi : 0272 442 54 00

Başmakçı

Yüzölçümü:446 km2 (172,2 mi2)
Nüfus:10,541
Posta Kodu:03450
İlçe Alan Kodu:0272
İlçe Plaka Kodu :03

Başmakçı, Afyonkarahisar ilinin bir ilçesidir.Başmakçı'nın bilinen geçmişi MÖ 1750-1200 yıllarında hüküm süren Hititliler zamanına kadar gitmektedir. Hititlilerden sonra Dinar'ı (Apemeia) belli bir süre başkent olarak kabul eden Frigyalıların elinde kalmıştır. Frigyalılardan sonra Lidyalılar bu bölgeye sahip oldular. MÖ 6. asırdaPerslerin, M.S. 4. asırda Makedonya Krallığı'nın eline geçen bölgeSelvkosların daha sonra da Bergama Krallığı'na onlardan sonra Roma İmparatorluğu'nun ikiye ayrılmasıyla birlikte Başmakçı Bizans toprağı olmuştur.

1071 yılında Selçuklu Sultanı Alp Arslan'ın Malazgirt Savaşı'nda Bizanslıları yenmesiyle birlikte Anadolu’nun kapıları sonuna kadar Oğuz boylarına açılmıştır. Bunun sonucu olarak Türk boyları Anadolu’nun çeşitli bölgelerine dağıldılar ve oraları yurt edindiler.

Sarıkeçili Aşiretine bağlı Başmakçı cemaatı Azarbeycan'ın güneyinden Anadolu’ya girdiler. Göç yolu üzerinde ilk durakları Adana, Tarsus bölgesi olmuştur. Bir kısmı Tarsus ilçesinde kaldılar, halen Başmakçı adı ile anılan bir köy kurdular. Yola devam eden cemaat mensuplarının bir kısmı kuzeye, diğer bir kısmı da batı yönüne doğru yollarına devam ettiler. Kuzeye gidenler Çorum civarına, Batı yönüne giden grup ise şu anda bulunduğumuz topraklara yerleştiler. Bundan böyle bu yerleşim yerinin adı Başmakçı olarak anılmaya başlandı.

Başmakçı ahalisinin bu bölgeye gelişleri (1100-1200) yıllarında olduğu anlaşılıyor. Bu iddiaya destek olarak Başmakçı’nın Manevi koruyucusu Abdulkadir Geylani Hazretlerinin talebesi olan Abdurrahman Sultan’ın yaşadığı dönemin 1100-1200 yıllarında olduğudur.

Anadolu Selçuklularının dağılmasından sonra Germiyan oğulları beyliği hakimiyetine geçmiştir. 1276 yılında Germiyan oğulları Beyliğine bağlı bir köy (karye) olarak kayıtlarda yer almaktadır. 1378 yılında Germiyan Beyi Şah Çelebi kızını Osmanlı Hükümdarı Yıldırım Beyazıt’a verince Başmakçı'nın da içinde bulunduğu bölge çeyiz olarak verilmiştir. Artık Başmakçı Osmanlı toprağı olmuştur.

Başbakanlık Devlet Arşivleri Genel Müdürlüğü Osmanlı Arşivindeki Kanuni Sultan Süleyman dönemine ait tapu tahrir defterinde 47 haneli bir köy (karye) olarak görünmektedir. Yine 845 tarihli tamettuat (vergi) defterine göre Dazkırı kazasına bağlı büyük bir köy olarak kayıtlara geçmiştir.

Başmakçı tarih içerisinde Hüdavendigar (Bursa) vilayeti Sahipkarahisar (Afyon) ve Kütahya sancaklarına bağlanmıştır.

Başmakçı 24 Ağustos 1892 saat 16.00 sıralarında meydana gelen büyük bir deprem ile sarsılmıştır. Bu deprem sırasında 110 ev tamamen 191 ev ise oturulamaz durumda ağır hasar görmüştür. Mevsimin yaz olması ve ahalinin tamamının harman yerinde olmasından dolayı ölüm olayı yaşanmamıştır. Bu depremden sonra Başmakçı, padişahın emri üzerine yeniden imar edilmiştir.

Başmakçı, düşman işgali görmemiştir. Ancak Çanakkale ve Kurtuluş savaşında çok sayıda şehit ve gazi vermişir.

1945 yılında tam teşekkül Bucak teşkilatı, 1952 yılında Belediye kurulmuş olup, 1959 yılında Dinar'a bağlı iken, bu tarihte ilçe olan Dazkırı'ya bağlanmıştır. 19 Haziran 1987 tarihinde ise 3392 sayılı kanun ile ilçe haline dönüşmüştür. Tek beldesiYaka'dır. Ancak Adresi Dayalı Nüfus Tespit Çalışmalarına göre nüfusu 2000'in altına düşen belde belediyelerinin kapatılacak olması sebebiyle Yaka Belde Belediyesinin (Nüfusu 912) kapatılması gündemdedir.


İlçenin en önemli geçim kaynağı büyükbaş süt hayvancılığı, yumurta tavukçuluğu ve gülyağı üreticiliğidir. Türkiye yumurta piyasasının belirlendiği yer olarak her zaman adını duyurmuş ve duyurmaktadır. 6.000'in üzerinde kültür ırkı süt ineği ile önemli sayılabilecek miktarda süt üretilmektedir. Ayrıca gül çiçeğinden Gülyağı üretimi yapılmakta olup, yağın dış ülkelere ihracı ile ilçeye önemli derecede gelir sağlanmaktadır.

Afyonkarahisar'ın ilçeleri arasında kooperatifler ilçesi olarak adlandırılır. Üretici, girişimci yaptığı en küçük uğraşıyı kooperatif kurarak devam ettirmektedir.(kynk :http://tr.wikipedia.org/wiki/Başmakçı)

BAŞMAKÇI İLÇESİ RESMİ KURUMLAR TELEFON NUMARALARI

Başmakçı Kaymakamlığı :0272 411 2244
Başmakçı İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü : 0272 411 27 85
Başmakçı Belediyesi :0272 411 2047
Başmakçı İlçe Emniyet Müdürlüğü :0272 411 34 45
Başmakçı Devlet Hastanesi :0272 411 32 22
Başmakçı İlçe Adliyesi : 272 411 20 95
Başmakçı Meslek Yüksekokulu:0 272 411 36 55
Başmakçı Halk Eğitim Merkezi :02724112189

 


 

Bayat

Yüzölçümü :575 km2 (222 mi2)
Nüfus:8,280
Posta Kodu:03780
İlçe Alan Kodu:0272
İlçe Plaka Kodu:03

Bayat, Ege Bölgesinin doğu bölümünde yer almaktadır. Afyon'a 47 km. mesafede olup, Ankara-Afyon-İzmir transit yolu üzerinde bulunmaktadır. Doğusunda Emirdağ, Kuzeyinde Han ve Çifteler, Güneyinde Bolvadin, Güneybatısında İscehisar, Batısında İhsaniye ilçeleri ile çevrilidir. Bayat ilçesi 31 derece Boylamın ve 39 derece Enlemin kesiştiği yerin hemen batısında yer almakta olup, deniz seviyesinden yüksekliği 1050 metredir, ilçenin köyler ile beraber 428 km2 olduğu tahmin edilmektedir.Bayat ilçesi , 31, derece boylam ve 39 derece enlemin kesiştikleri yerin hemen batısında, Afyon iline bağlı olarak Ege bölgesinin Anadolu bölümündedir. Doğuda Emirdağ, güneyde Bolvadin, güney - batıda İsçehisar ilçesi. batıda İhsaniye, kuzeyde Seyitgazi ve Çifteler ilçeleriyle çevrilmiştir. Afyon iline 45 km., Emirdağ ilcesine 20 km'dir. Deniz düzeyinden yüksekliği 1050 m'dir. İklim yönünden daha çok İç-Anadolu özelliklerim taşır. Yazları kurak, kışları soğuk geçer. Genellikle yaz aylarında yağmur az düşer. Yağışlar en çok ilkbahar ve sonbahar mevsimlerinde görülür. Rüzgarlar kuzeyden poyraz, doğudan gündoğdu, batıdan karayel olarak eser. Kış mevsiminde kar kalınlığı kimi yerde 50-60 cm. ye dek çıkar. En soğuk aylar ocak, şubat ve mart aylarıdır. Kasınım son yarısı ile aralık ayında çevreye kuru soğuklar egemen olur.Doğuda boylu boyunca uzanan Çal Sıradağları; kuzeyde Ağın.Doğlat, Geçeği, Çöğürlü dağlarıyla Çanacık yaylası; batıda Beydağları. Eyerli, Asarkale ve Köroğlu dağları; güneyde Çamdağı, Kapaklı ve Kazankaya dağları vardır. Bayat ilçesi, dört  yandan çevrilmiş bu dağların orta yerindeki bir koyakta kurulmuştur. Karacaovası ve Elicek ovası olarak adlandırılan düzlükler, birer ova olmaktan çok yaygınlaşmış koyak (vadi) düzlükleridir.

Şeflik biçiminde olan Bayat, Asarcık ve Kazankaya çayları, batıdaki Çal Boğazı'nda birleşip ilerde Sakarya nehrine karışır. Özellikle Bayat Çayı, Sakarya'nın ilk kolu olarak Bayat yaylasından çıkıp ilçenin içerisinden geçerek, doğuya doğru akar. Karların erime mevsimi olan ilkbaharda iyice kabarır, ağustos ayında ise diner. Suyunun gür olduğu mevsimlerde birtakım değirmenleri çalıştırır.Bayat yöresinin orman örtüsünü çam, gercelik - malyar – kızıl meşeler, ardıç; pinar, böğürtlen, ahlat, yaban erik ve elması, kuşburnu, yabanıl badem, akarsu boylarında söğüt, kavak ve ılgın ağaçları oluşturur. Ayrıca son yıllarda iyi cins elma, armut, kayısı, zerdali ve vişne gibi meyveler de yetiştirilmektedir.

Kara iklimi özelliği taşımaktadır. Yazları kurak, kışları soğuk geçer. Genellikle yaz aylarında yağmur az düşer. Bitki örtüsü bakımından zengin sayılır.

İlçe ekonomik yönden gelişmemiştir. Yer altı yer üstü kaynakları hiç yoktur.Halkın belli başlı geçim kaynağı tarım ve hayvancılığa dayanmaktadır. Organize sanayisi bulunmamaktadır, ilçe merkezinde 3 adet mermer fabrikası, küçük çapta oto tamiri, demir doğrama oto elektrik, marangoz ile kilim ve dikiş atölyesi bulunmaktadır. Kilim atölyesinde köyler dahil 10 usta öğretici, 150 kursiyer kız öğrenci, 3 boya ustası çalışmaktadır, iş imkanları çok sınırlı olduğundan dolayı insanlar özellikle genç kesim başka il ve ilçelere göç etmektedir.(kynk:http://www.bayat.bel.tr)

BAYAT  İLÇESİ RESMİ KURUMLAR TELEFON NUMARALARI

Bayat Kaymakamlığı :0272 491 2001
Bayat İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü : 02724912342 
Bayat Belediyesi :0 272 491 20 03
Bayat İlçe Emniyet Müdürlüğü :0272 491 3338
Bayat Devlet Hastanesi :0272 491 24 40
Bayat İlçe Adliyesi :272 4912436
Bayat Meslek Yüksekokulu:0 272 491 33 33
Bayat Halk Eğitim Merkezi :02724912467

Bolvadin

Yüzölçümü :1.115 km2 (430,5 mi2)
Nüfus:45,710
Posta Kodu:03300
İlçe Alan Kodu:0272
İlçe Plaka Kodu:03
 
Bolvadin, 31 derece 2 dakika doğu meridyeni ile 38 derece 43 dakika kuzey paralelinin kesiştiği noktada, derin ve uzun bir alüvyon ova üzerine kurulmuştur.Ege bölgesi'nin İç Batı Anadolu kesminde yer alan Bolvadin güneyden Sultandağları, kuzeydoğudan Emirdağları ile çevrilidir.Ulaşım açısından İç Anadolu, Ege ve Akdeniz bölgelerini birbirine bağlayan kilit noktadadır.
 
Bolvadin, Anadolu'nun en eski yerleşim yerlerinden biridir. Mevcut vesikalara göre 10.000 yıllık geçmişi vardır. Bolvadin, antik Paroreos Phrygiavadisinde kurulmuştur.Bu vadide MÖ 8000'de yerleşik hayata geçilmiştir.Arkaik devirde bir site şehri olan Bolvadin, Afyon bölgesindeki 52 yerleşim biriminden birisiydi. Anadolu'daki bütün tarihî devirleri yaşamıştır. Romalılar zamanında Polybotum isminde il merkezidir. Üçhöyük mevkiinde mühim bir iskân merkezi olan Kayster Pedion şehri MÖ 401 yılında Persler tarafından yakıldıktan sonra Polybotum hızla gelişmiştir. Grek tarihçisi Ksnefon, "Anabasis" isimli kitabında Kayster Pedion şehri için "yolların birleştiği yerde kalabalık bir şehirdir" der.Bolvadin, Malazgirt Savaşı'ndan sonra 1107 tarihinde yapılan Bolvadin Savaşı sonunda Emir Mengücek Bey tarafından Türklerin eline geçmiştir. Bolvadin Savaşı, Anadolu'nun Türkleşmesinde önemli bir rol oynamıştır.Bolvadin, Kurtuluş Savaşında stratejik yönden önemli bir merkez olmuştur.
 
Bolvadin'in arazileri genellikle ovadır. İlçenin yüzölçümünün ortalama %40'ı tarımsal saha olup büyük bir kısmında tahıl üretilmekte, ikinci sırayı meyvelik, bağ ve bahçe sahaları almaktadır. İlçenin dağlarında sarı meşe, ardıç ve çam ormanları vardır.
 
Bolvadin iklim bakımından İç Anadolu Bölgesi ile Ege Bölgesi arasında yer aldığından, zaman zaman karasal, zaman zaman ılıman hava kütlelerinin tesiri altında kalmaktadır. Genel olarak yazları kurak ve sıcak, kışları soğuk ve kar yağışlı geçmektedir.Bolvadin yeraltı suları bakımından zengin bir kuşakta yer almasına rağmen akarsular bakımından fakirdir. Bölgedeki tek akarsu Ahır Dağlarından doğup, Bolvadin'in güneyinden geçerek Eber Gölü'ne dökülen Akarçay'dır. Üzerinde Altıgöz, Develi, Kırkgöz ile Sırt köprüsü gibi köprüler vardır.Eber Gölü, Bolvadin'in güneydoğusunda bulunur. Bolvadin, Çay ve Sultandağı ilçelerine kıyısı vardır. Denizden yüksekliği 967 metre ve yüzölçümü 125 km² dir. Akarçay ve Sultandağlarından gelen sel suları ile beslenmekte olup, gölde yetişen kamış, hasırotu ile gölde bulunana sazan ve turna balıkları göl çevresinde bulunan köylüler için geçim kaynağı sağlamaktadır.
 
Bolvadin'de ekonomik hayat tarım, hayvancılık, ticaret ve sanayiye bağlıdır. Halkın geçim kaynağındaki ana unsur tarım ve hayvancılıktır. Buğday, arpa, mısır, nohut, fasulye, yeşil mercimek, şekerpancarı, haşhaş, ayçiçeği yetiştirilmekte; elma, armut, kayısı, vişne, kiraz gibi meyveler de üretilmektedir. Hayvancılıkta özellikle küçük baş hayvan yetiştiriciliği yaygındır.Bolvadin, il ve ilçelere sanayi mamulleri pazarlamaktadır. Bunlar emaye ürünleri, işlenmiş kereste, teneke, demir doğrama, kaymak, sucuk, yumurtadır.Bolvadin denince kaymak üzerinde durmak gerekir. Asıl kaymak Bolvadinli dilinde "camız" denen manda sütünden başkasından yapılmaz. Ancak son senelerde camız nüfusunda bir azalma olduğu söylenmektedir. Camız sütünün kendine has kıvamı, kokusu, yağ oranı ile kaymağın ham maddesi olarak önemli bir yeri vardır.Burada bir noktayı da belirtmekte fayda var, son zamanlarda Afyon otogarındaki satıcılardan kaymak istendiğinde "kaymak" diye verdiklerinin içinde süt bulunan şekerden başka bir şey olmadığını bilmek ve aldanmamak gerekir. Asıl Bolvadin kaymağı, halis sütün şeker gibi hiçbir katkı maddesi katılmamış halinin özel metodlarla yoğunlaştırılması olduğunu ve mutlaka Bolvadin kaymağının aranması gerektiğinin altını çizmek gerekir.(kynk:http://tr.wikipedia.org/wiki/Bolvadin)
 
BOLVADİN  İLÇESİ RESMİ KURUMLAR TELEFON NUMARALARI

Bolvadin Kaymakamlığı:0272) 611 2391
Bolvadin İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü :  0.272.612 44 79 - 0.272.612 58 18
Bolvadin Belediyesi : 0-272-6125234
Bolvadin İlçe Emniyet Müdürlüğü :(0272) 612 46 25
Bolvadin Devlet Hastanesi :(0272) 612 91 00
Bolvadin İlçe Adliyesi : 0 272 612 65 55
Bolvadin Meslek Yüksekokulu:0 272 612 63 53
Bolvadin Halk Eğitim Merkezi :02726125608

 

Çay

Yüzölçümü :794 km2 (306,6 mi2
Nüfus:33,354
Posta Kodu:03700
İlçe Alan Kodu:0272
İlçe Plaka Kodu:03

Çay, Afyonkarahisar ilinin ilçesi. İç Ege bölgesinde; Ege, Akdeniz ve İç Anadolu bölgelerinin kesiştiği güzergâh üzerinde yer alan Çay ilçesi, doğudaSultandağı, güneyde Yalvaç, batıda Şuhut ve Afyon, kuzeyde Bolvadin’le çevrilidir.Çay İlçesinin tarihi, Eski Tunç Çağına kadar uzananmaktadır. Tarihi içinde Mısır, Suriye, Trakya krallarının birleşik ordusu ile Gelene kralı Antigon arasındaki İpsos meydan savaşına (MÖ 301) ev sahipliği yapmasıyla ünlenmiş, doğu-batı, kuzey-güney doğrultulu antik yolların kavşak noktası olmuştur.Selçuklu Türklerinin Anadolu’yu fethi sırasında Bekçioğlu Emir Afşin, Orta Anadolu’da Amerra (Emirdağ) önlerine kadar gelmiştir. Haçlı savaşları sırasında Haçlı orduları tarafından yakılıp yıkılan kente, 1155 yıllarında Selçuklu Devleti tarafından Oğuz Türkleri yerleştirilmiş, adı da "Çay Değirmeni" olarak değiştirilmiştir. Selçuklu Sultanı III. Gıyasettin Keyhüsrev'in ölümünden sonra bölge, önce Eşrefoğullarına ve Sahipataoğullarına, daha sonra ise Germiyanoğullarına geçmiştir. Germiyan Beyi I. Yakup, beyliğini vasiyet yoluyla II. Murat’a bırakmış ve böylece yöre Osmanlı topraklarına katılmıştır.
Selçuklu dönemine ait 1278'de Yusuf Bin Yakup tarafından yaptırılan Taş Medrese, Taş Han ve Taş Cami halen de kullanılan önemli tarihî eserleridir.Kurtuluş savaşı sırasında kısa bir süre Yunan ordusunca işgal edilen Çay İlçesi, 24 Eylül 1921 günü bu işgalden kurtarılmıştır. 1958 yılında ilçe konumuna getirilmiştir.Çay ilçesi elektriğe 1935 yılında il merkezinden daha önce kendi kurduğu santralle ulaşmıştır.Afyon ilinin doğusunda, Sultan Dağları'nın kuzey eteklerinde kurulmuştur. Büyük bölümü dağlar ve akarsular tarafından derin biçimde yarılmış yüksek düzlüklerden oluşan ilçe topraklarını Sultan Dağları ile Karakuş Dağları engebelendirir. Karakuş Dağlarında yükseklik 2.000 m'nin altında iken, Sultan Dağlarında daha yüksektir. Sultan Dağlarının en yüksek noktası olanTopraktepe (2.519 m) Isparta sınırındadır. Eber Gölü'nün güneybatı bölümü ilçe sınırları içerisindedir. Gölü besleyen Akarçay Nehri kuzeyde doğal sınırı oluşturmaktadır.Afyon Ovasının bir bölümü de çay ilçesi sınırları içerisinde yer almaktadır. İl merkezine 48 km uzaklıkta bulunan ilçenin yüzölçümü 830 km²'dir.

İlçenin doğal güzellikleri arasında Eber ve Karamık Gölleri bulunmakta olup, bu göllerde balık avcılığı (sazan, turna) ve çeşitli kuş avcılığı yapılmaktadır. Ayrıca Çağlayan Parkı ve Şelâlesi, Kanlı Yer Kavaklığı, Kardelen Parkı yöredeki az gelişmiş mesire yerleridir.İlçe ekonomisi tarıma dayalıdır. Yetiştirilen tarımsal ürünlerin başında tahıl, şeker pancarı, haşhaş gelmektedir. Dağlık kesimlerde mera hayvancılığı yapılmaktadır. İlçede un fabrikaları bulunmaktadır.Katmer, haşkeşli (haşhaşlı) lokul. Çay'da bu yiyeceklerin yanında etli yaprak ve kuru biber sarması, bamya çorbası ve peynirli börek sofraların vazgeçilmezidir. Bunlar aynı zamanda düğün ve mevlüt yemekleridir. Ayrıca bu yemekler, tek bir kap içerisinden sunulan 'davet' ismi verilen yemeklerin de genel menüsüdür.

ÇAY  İLÇESİ RESMİ KURUMLAR TELEFON NUMARALARI

Çay Kaymakamlığı:0272 632 4011
Çay İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü :  0 272 631 20 09
Çay Belediyesi : 0272 631 2951
Çay İlçe Emniyet Müdürlüğü :0272 632 6440
Çay Devlet Hastanesi :0272 632 63 00
Çay  İlçe Adliyesi : 0272 631 34 16
Çay Meslek Yüksekokulu:0 272 631 39 72
Çay Halk Eğitim Merkezi :0 272 213 7307
 

 

Çobanlar

Yüzölçümü :402 km2 (155,2 mi2)
Nüfus:14,105
Posta Kodu:03060
İlçe Alan Kodu:0272
İlçe Plaka Kodu:03
 

Çobanlar, Afyonkarahisar iline bağlı bir ilçedir.Afyonkarahisar'ın 25 km. doğusunda denizden 992 metre yükseklikte düz arazi üzerinde yeni kurulmuş bir ilçe olan Çobanlar'ın, kuzeyinde Bayat, kuzeydoğusunda İscehisar, güneydoğusunda Çay, doğusunda Bolvadin ilçeleri konumlanır. Batısında Işıklar (5.0 nm) ve Sülümenli (2.8 nm), kuzeyinde Gebeciler (4.6 nm), doğusunda Kocaöz (3.4 nm) ve güneyindeDeğirmendere (4.2 nm) gibi belde ve köyler konumlanır. Yüzölçümü 422 km²'dir.

Yöre tarihinin Akarçay Nehri kenarındaki höyüklerden de anlaşıldığı gibi eskiTunç Çağına kadar uzandığı bilinmektedir. Bugünkü Kocaöz (Feleli) köyünde antik Anabura kenti kurulmuştur. Afyon Arkeolojik Müzesi'nde bulunan Artemis heykeli buradan çıkarılmıştır.

Bir rivayete göre: Danişmentlileri oluşturan Avşar boylarından Süleymanlı koluna mensup bir grubun bu bölgeye yerleştiği Çobanlar, Işıklar ve Sülümenli beldelerinin bu oymak tarafından kuruldugu, hatta kurucuların kardeş oldukları rivayet edilir. Bilindiği gibi Danişmendlilerin dağılmasıyla onlara bağlı birçok oymak ve boy başta batı anadolu olmak üzere birçok yere dağılmışlardır.

Rivayete göre: Bölgenin Bizanslılardan Türklere geçmesiyle Çobanlar'ın, Sülümenlinin ve Işıkların Dulkadiroğulları beyliğine mensup Oğuzların Avşar boyunun Civanşirli kolunun Selmanlı, Sülmenli, Süleymanlı aşireti tarafından kurulduğu rivayet edilmektedir.

Bir başka rivayete göre ise; Civanşirli aşiretine mensup bir oymağın mısır dolaylarından Eskişehir'e geldiği bu oymaktan iki kardeşin Afyonkarahisar'ın Çobanlar, Işıklar ve Sülümenli beldelerine göç ederek yerleştiği rivayet edilmektedir. Çobanlar halkının kökeninin bu aşiretine mensup olduğu, hatta birkaç kitapta Çobanların 1151 yıllarında feth edildiği yazmaktadır. Bununla birlikte yine Kanunu Sultan Süleyman zamanındaki vergi kayıtlarından Çobanlar isminin Çobanlar-ı kebir (Büyük Çobanlar) olarak adlandırıldığı anlaşılmaktadır. Yine İlçeye değişik vesilelerle civar köy kasabalardan zaman zaman göç olduğu ilçedeki bazı insanların soyadlarından da anlaşılmaktadır.

Ayrıca, Nazım Hikmet Kuvay-i Milliye Destanında Akarçay'dan ve büyükçobanlar köyünden şöyle bahseder;

".... Akarçay belki bir akar su, belki bir ırmak, belki küçücük bir nehirdir. Akarçay Dereboğazı’nda değirmenleri çevirip ve kılçıksız yılan balıklarıyla Yedişehitler kayasının gölgesine girip çıkar. ve kocaman çiçekleri eflâtun kırmızı beyaz ve sapları bir, bir buçuk adam boyundaki haşhaşların arasından akar. ve afyon önünde altıgözler köprüsü'nün altından gündoğuya dönerek ve konya tren hattına rastlayıp yolda büyükçobanlar köyü'nü solda ve kızılkilise'yi sağda bırakıp gider."[4][5]

Merkezde, tipik Osmanlı mimarisinde inşa edilmiş avlulu evler dikkat çeker.

İlçe merkezinde sekiz ilköğretim okulu ve bir tane Lise mevcuttur. Toplam 2.279 öğrenciye, 152 öğretmen tarafından eğitim verilmektedir.İki adet sağlık ocağı ve bir sağlık evi ihtiyaca yetmediğinden, devlet-millet işbirliğiyle hastane yapılmıştır.İlçede bir adet semt futbol sahası bulunmaktadır. Çobanlar Belediye Spor, merkez belediyesinin desteğiyle Afyon amatör liginde mücadele ediyor.İlçede 5 adet kadrolu olmak üzere toplam 7 adet cami bulunmaktadır. 8. ise yapım halindedir.İlçede bir adet belediyeye ait halısaha vardır.

İlçede tarım ve hayvancılık bitme noktasına gelmiştir. İlçeye belediye ve il genel meclisi tarafından çok kapsamlı bölge hayvan pazar yeri yapılması gerekmektedir. Bu sayede ilçe hayvancılıgı organize bir hal alıp geliştirilmesi mümkün olacaktır. İlçenin arazisi yaylıma elverişli olup hayvancılık kalkındırılması yapılması gerekmektedir. İlçe sakinleri geçimini tarım ve büyük-küçük baş hayvancılıktan sağlamaktadır. Topraklarının büyük bölümü sulanan Çobanlar, Afyon Şeker Fabrikası'nın pancar deposudur. Tarımcılıkta pancar ekimi ön sırayı alır. İlçede iki adet un fabrikası mevcuttur.Bu küçük ilçede ayrıca, Türk otomotiv sanayisinin en ilginç aracı üretilmektedir. Taşımacılık ve tarım işlerinde kullanılan Patpat adlı römork-pikap karışımı araçlar, ilçenin küçük atölyelerinde imal edilir.

İlçe'de 2008 yılında başlanan ve 2009 Mayıs ayında bitecek olan Türkiye ve Avrupa standartlarında ilk ve tek sera kurulmaktadır. İlk etapda 300 kişi işçi alacak olan işletme ilerde kapasitesini geliştirerek 2000 işçi ve bir okdarda ürün beklemektedir. Şirket Hollandalı bir şirketle ortak olup üretecegi domatesi tamamen Avrupa'ya satacaktır. İlçenin termal yönü çok büyük yatırım olup yeni yeni keşif edilmiştir. Belediye yap işlet devret yöntemiyle çok amaçlı termal tatil köyü ve oteller projesi bulunmaktadır 2009 yılında inşaatına başlanacak ve 2010 yılında tamamlanması planmaktadır.

Çobanlar, Cumhuriyetin ilan edildiği yıllarda Rahmetli Mareşal Fevzi Çakmak ve Ali Çetinkaya Paşalar tarafından 1926 yılında nahiye yapılmış, 1955 yılında halk oylaması yapılarak Belediye olmuştur. 1990 yılında da 20 Mayıs 1990 gün ve 20523 Sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile İlçe olmuştur.(kynk:http://tr.wikipedia.org/wiki/Çobanlar)

ÇOBANLAR  İLÇESİ RESMİ KURUMLAR TELEFON NUMARALARI

Çobanlar Kaymakamlığı:0 272 261 22 32
Çobanlar İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü : 2722612523
Çobanlar Belediyesi :0 272 261 2004 - 261 2052
Çobanlar İlçe Emniyet Müdürlüğü :0272 2613045
Çobanlar Devlet Hastanesi :0272 2612050
Çobanlar Halk Eğitim Merkezi :02722612564

 

Dazkırı

Yüzölçümü :570 km2 (220,1 mi2)
Nüfus:11,193
Posta Kodu:03950
İlçe Alan Kodu:0272
İlçe Plaka Kodu:03

Dazkırı, Afyonkarahisar ilinin bir ilçesidir. İlçe merkezi, Afyonkarahisar'a 140 km, Denizli'ye 80 km uzaklıktadır.Dazkırı’nın toplam alanı 338 km²'dir. İlçe merkezinin rakımı 830 m dir. İlçe, merkeziyle birlikte 15 köyden oluşmaktadır.

Dazkırı İlçesi, Afyonkarahisar iline bağlı bir ilçe olmakla beraber Ege Bölgesi'nde değildir. Dazkırı, Başmakçı, Dinar ve Evciler ilçeleri ile beraber;Akdeniz Bölgesi'nin Antalya Bölümü'nün Göller Yöresi'nde yer almaktadır. Kışları soğuk, yazları oldukça sıcaktır. Bunun sebebi ise Göller yöresinin bir geçiş iklimi içinde yer almasından dolayıdır.

Dazkırı'nın Batısında Beşparmak Dağları, Güneyinde Acıgöl vardır. Önemli bir akarsuyu yoktur. Kuzeydoğudan çıkıp ilçeden geçerek Acıgöl'e dökülen küçük bir çay vardır, genellikle yazın suyu çekilmektedir. Acıgöl’ün suyu acı olduğu için içinde canlı yaşamaz etrafında kurulu tesisler vasıtasıyla buradan sodyum sülfat üretimi yapılır. Dazkırı ovası ilçenin başlıca ovasıdır. Arazinin %65’i ovalık, %35’i de engebeli dağlardan oluşmaktadır. Bölgede orman önemli yer işgal etmektedir. Bazı yüksek tepeler step özelliğindedir.İlçe sınırları içerisinde eski devirlerde pek çok devlet hakimiyet kurmuştur. Bu devletler Lidya, Hitit, İyonya, Roma ve Bizans'tır. Bugün meydana çıkan eserlerde bu milletlere ait pek çok tarihi eserler bulunmaktadır.

Dazkırı ilk zamanlar Apa olarak isimlendirilmiştir. Sonradan bu isimden vazgeçilerek önce Polatlı olarak nitelendirilmiş, ardından da bu isimlerin çokluğuna izafen ve karıştırıldığı gerekçesiyle Dazkırı olarak değiştirilmiştir.

Bir çok yerleşmelerle köyler teşekkül edince kendisine 48 köyün bağlanmasıyla 1859 yılında bucak olmuş, 1959 yılında 7033 sayılı kanunla ilçe teşkilatı kurulmuştur. Bu tarihe kadar Dinar'ın kasabasıdır.

Dazkırı İlçesi 1959 yılında belediye teşkilatına kavuşmuş ve ilçeye 1 Bucak, 1 Kasaba ve 36 Köy bağlı iken, 1988 yılında Başmakçı Bucağının, 1990 yılında Evciler Kasabasının ilçe olması nedeniyle 13 köy Başmakçı ilçesine, 7 köy de Evciler İlçesine bağlanmış ve 1 köyün de belediye olması ile merkeze bağlı 15 köy kalmıştır.

İlçe, Dazkırı Merkez Bucağı, 1 belde (Yüreğil), 15 köy (Akarca, Arıköy, Aşağı Yenice, Bozan, Çiftlik, Darıcılar, Hasandede, Hisaralan, İdris, Karaağaçkuyusu, Kızılören, Örtülü, Sarıkavak, Yayla (Meri), Yukarı Yenice) ve Dazkırı merkez bucağında bulunan 6 mahalle (Barbaros, Çamlık, Esentepe, Kurtuluş, Yeniyol, Yeşilyurt) ile toplam 22 yerleşim biriminden oluşmaktadır.

Denizli-Afyonkarahisar E–24 Karayolu ilçe merkezinden geçmektedir. Dazkırı ilçe merkezi Afyonkarahisar’a 140, Denizli’ye 80 km. uzaklıktadır. İlçe bu yol sayesinde batıda Denizli, Aydın ve İzmir’e ulaşmaktadır. Doğuda ise Dinar ilçesindeki kavşaktan Isparta, Burdur ve Antalya’ya, Porsama Kavşağından Afyonkarahisar, Ankara ve Karadeniz Bölgesine, Konya’dan Doğu illerine ulaşım kolaylığı sağlamaktadır. Duble yola dönüştürülen karayolu ilçe ekonomisinin gelişmesini ve yerleşim birimlerinin oluşmasını sağlamaktadır. İlçe otogarından Türkiye’nin her bölgesine ulaşım imkânı bulunmaktadır. İlçede mevcut birlik taşımacılığı ile Afyonkarahisar il merkezine ve Denizli iline her saat ulaşım kolaylığı vardır.

Dazkırı′dan İzmir Basmane–İstanbul Haydarpaşa demiryolu geçmektedir. Bu demiryolu Denizli-Afyonkarahisar karayolunu paralel olarak takip etmektedir. Demiryolu ile bağlantı ilçede bulunan istasyon vasıtasıyla sağlanmaktadır. Cumhuriyet öncesi yapılan bu demiryolu ilçeye ulaşım kolaylığı sağlamaktadır.

İlçenin iki havalimanına yakınlığı bulunmaktadır. 20 km mesafede bulunan Denizli Çardak Havalimanı ile 60 km uzaklıktaki Isparta’da bulunan Süleyman Demirel Havalimanı ilçeye hava yolu ulaşımı sağlamaktadır.(kynk:http://tr.wikipedia.org/wiki/Dazkırı)

DAZKIRI iLÇESİ RESMİ KURUMLAR ÖNEMLİ TELEFONLARI

Dazkırı Kaymakamlığı:0272 421 33 20
Dazkırı İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü :  0272 421 3055
Dazkırı Belediyesi : 0(272)421 30 82 - 0(272)421 30 89 - 0 530 455 21 69
Dazkırı İlçe Emniyet Müdürlüğü :0272 421 30 55
Dazkırı Devlet Hastanesi :(0272) 421 33 20 - 421 31 80
Dazkırı  İlçe Adliyesi : (0272) 421 32 74
Dazkırı Meslek Yüksekokulu:0272 421 47 45
Dazkırı Halk Eğitim Merkezi :0272 421 35 36 

 
 

 

Afyonkarahisar

Yüzölçümü :1.025 km2 (395,8 mi2)
Nüfus :268,461
Posta kodu : 03000
İl alan kodu : 272
İl plaka kodu :03

Afyonkarahisar Ege Bölgesinin İç Batı Anadolu bölümü sınırları içerisinde yer alır. Kuzeyde Eskişehir, kuzeybatıda Kütahya, doğuda Konya, batıda Uşak, güneyde Burdur, güneydoğuda Isparta, güneybatıda  ise Denizli illeri ile komşudur.İlindeniz seviyesinden  yüksekliği 1.021 metredir. İlde genellikle karasal iklim hüküm sürer. Kışları soğuk ,  yazları kurak  ve sıcaktır .

Merkez   ilçeyle birlikte  toplam 18   ilçeye   sahiptir.  Afyonkarahisar  İli ,  coğrafi açıdan Türkiye’nin  önemli  bir  geçiş  bölgesinde   yer almaktadır. Afyonkarahisar üzerinden Ankara, İstanbul, İzmir ve Antalyagibi büyük şehirlerin diğer şehirlerle ve iç bölgelerle bağlantısı sağlanmaktadır. Genel  olarak  şehir  dağlık alanlar arasında yer alan ovalardan oluşmaktadır; yer yer akarsu vadileriyle yarılmış platolar mevcuttur.İl sınırlarının doğu ve ku-  zeydoğusunda Emir dağları, güneydoğusunda Karakuş ve Sultan dağları, batısında Ahırdağları yer almaktadır. Afyon  Ovası, Sincanlı Ovası, Sandıklı Ovası, Çöl Ovası  ve  Şuhut   Ovası ilin önemli ovalarıdır.

Eski Tunç Çağından itibaren birçok  medeniyete  ev  sahipliği  yapmıştır.Sandıklı  Kusura Höyüğünde yapılan kazılarında ve Hitit döneminde yerel kaplar, Frig döneminde Ana Tanrıça Kybele için kaya tapınakları, Roma döneminde yerel heykelcilik  öne çıkan özellikle- rindendir. Görülen bu özellikleriyle Afyonkarahisar’ın Anadolu’da bulunan diğer şehirler için bir  köprü  görevi  üstlendiği görülmektedir . Bu nedenledir ki Anadolu’nun bütünlüğünü ele geçirmek veya korumak için yapılan büyük savaşlardan İpsos (M.Ö.301), Miryekefelon (1176), Büyük Taarruz (1922)Afyonkarahisar topraklarında yapılmıştır. Türkiye Cumhuriyeti Devletinin temeli Afyonkarahisar’da atılmış olup her dönem Anadolu’nun kilidi olmuştur.

Afyonkarahisar'da Türk tarihine yön veren önemli isimlerin türbeleri ve mezarları  bulunur. Mevlevi büyüklerine ait 12 sanduka mezar ile Selçuklu devlet adamlarından Sahip Ata Fahrettin Ali'nin soyundan olan 15 kişinin mezarı da Afyonkarahisar'da bulunuyor.
Afyonkarahisar mermer tesisleri ile, 2005 yılı itibariyle büyüklü küçüklü 356 mermer işletmesinin faaliyet gösterdiği Afyonkarahisar'da, zengin ve kaliteli mermer yataklarının işletilmesi ve işlenmesi, sektörün hızla gelişmesini sağlamıştır. Gıda sektörüde gelişmiş durumdadır. Özellikle kaymaklı kadayıfı ve Afyon lokumu meşhurdur. Bunun yanında sucuk da diğer önemli gıda maddesidir. Ayrıca patates ve yumurta üretiminde de adını duyurmuştur. Afyonkarahisar konumuna ve nüfusuna oranla çevresindeki illlere göre daha az sanayileşmiş durumdadır. Kalkınmada öncelikli yöre kapsamına girmesine rağmen ciddi bir yatırım almamıştır.

Ömer-Gecek, Hüdai, Heybeli ve Gazlıgöl termal alanları Kültür ve Turizm Bakanlığınca Termal Turizm Alanı olarak ilan edilmiştir. Bu kapsamda son yıllarda termal turizme yönelik olarak özel sektör tarafından birçok otel ve konaklama yerleri yapılarak hizmete girmiştır.
Afyon Kocatepe Üniversitesi, Afyonkarahisar'da toplam üç yerleşke'de eğitim ve öğretim faaliyetlerini sürdürmektedir. 2007-2008 akademik yılında üniversite fakültelerinde 9.453 öğrenci öğrenim görmektedir.
TFF 3.Lig 3. grupta mücadele eden bir spor kulübü profesyonel futbol takımı spor külübü ve yine TFF 3.lig 1.Grupta Sandıklı Belediye Spor profesyonal futbol takımı ve TVF 3. ligi bayanlar kategorisinde mücadele eden Sandıklı Belediyespor profesyonel voleybol takımları bulunmaktadır

NATO'nun 2. ve Türkiye'nin en büyük askeri havaalanına sahiptir. Ancak sivil amaçlı kullanılmamaktadır. Sivil amaçlı olarak Kasım 2012'de hizmete açılan Zafer Havalimanı'ndan yararlanılması düşünülmektedir. Bu havaalanı Türkiye'nin 4. büyük havalimanıdır. 29 Ekim 2012 tarihinde hizmete açılmıştır. Kütahya'ya 39, Afyonkarahisar'a 60, Uşak'a 103 km ve Eskişehir'e 113 km uzaklıktadır.(kyn :http://tr.wikipedia.org/wiki/Afyonkarahisar)

AFYONKARAHİSAR İLİ RESMİ KURUMLARIN TELEFON NUMARALARI

Afyonkarahisar Valiliği : +902722134458
Afyonkarahisar İl Milli Eğitim Müdürlüğü : +902722137603
Afyonkarahisar Belediyesi : 0 272 214 4255
Afyonkarahisar İl Emniyet Müdürlüğü :0 272 213 80 21
Afyonkarahisar İl Jandarma Müdürlüğü : 0272 213 60 32
Afyonkarahisar Devlet Hastanesi :0272 2120802
Afyonkarahisar Adliyesi :  0272216 90 03
Afyonkarahisar SGK İl Müdürlüğü : 27221376 89 - 2136522
Afyonkarahisar Halk Eğitim Merkezi :0 272 213 7307
Afyonkarahisar Vergi Dairesi :0272 214 53 06
Afyonkarahisar Kocatepe Üniversitesi:0 272 228 12 13
Afyonkarahisar  Kocatepe Üniversitesi Hastanesi :444 03 04 / 0272 246 33 33

Şuhut

Şuhut, Afyonkarahisar iline bağlı, İç Ege Bölgesi'nin en doğusunda yer alan bir ilçedir. İl merkezine uzaklığı 29 km'dir. 1946 yılında ilçe olmuştur.

Şuhut, "keşkek" yemeğiyle ünlüdür. Önemli bir et ve patates üretim merkezidir.

Tarih

İlçenin tarihinin Neolitik çağa kadar uzandığı Şuhut Hisar, Karaadilli Höyüğü, Kepirtepe Höyüğü'nün bu çağa ait eserler olduğu tahmin edilmektedir. Hitit döneminde ise Afyonkarahisar ve Kütahya illerinde hüküm süren Mira Krallığı'na bağlı bir prenslik olan Kuvalya'nın başkentinin Şuhut olduğu bilinmektedir. Şuhut'un netleşmiş biçimdeki tarihi ise, Alemas adlı Frig komutanının Truva Savaşlarına katılan ve mağlûplar arasında yer alan birliklerini buraya kadar çekerek MÖ hâkimiyeti 1180 yıllarında "Synnada" kentini kurmasıyla başlamaktadır. MÖ 3500'lere kadar uzanan tarihi içinde Roma döneminde bir başkent ve medeniyet merkezi olmuştur.

Bugünkü Şuhut, Truva Savaşları sonunda Trakyalı, Makedonyalı ve Ahiyalı birlikleriyle bölgeye gelen Akomas tarafından "Synnada" adıyla MÖ 1180'de kurulmuştur. Daha sonraki yıllarda ise Synnada'nın önce Lidya, daha sonrada Pers hâkimiyeti altına girdiği görülmektedir. Hatta Perslere sığınan Atinalı ünlü komutan Alkibiyedes MÖ 404 yılında bugünkü Balçıkhisar Kasabası sınırları içerisinde yer alan "Melisse" çiftliğinde ölmüştür. Daha sonraki yıllarda Antik Romalılar ve Bizanslıların egemenliğine girdiği bilinmektedir. Bizans döneminde "cfut" olan adı ise değişikliğe uğrayarak önce "çıfut" olmuştur.1- Şuhut 1219 dan önce de hatta 1150 den önce de Türk ve İslam Yurdudur. Şuhut Adı Şeyh şuhudi Ömer efendiye ,izafeten Şuhut'a verilmemiştir. Şuhut'a izafeten Şeyh ömer efendiye Şuhutlu manasında Şuhudi denmiştir. 2- Akan ya da Akhan adında Türk boyu yoktur. Muhtemelen matbaa ya da harf hatası nedeniyle yeni bir boy icat etmenin de lüzumu yoktur. ŞUHUT Halkı AKHUN'lara bağlı KHALAÇ= HALAÇ Boyundandır. Khalaç= Halaç'lar koyunculukla geçimlerini sağlayan orta asyanın güneyinde kuzey azerbaycan- iran(kum kentinin bulunduğu) halacistan ve afganistan'daki Türkistan olarak bilinen bölgede devletler kurmuş,diğer bir kısmı 1500 yıllara kadar yenidelhi başkent olmak üzere hindistanı yönetmiş,hindistandakiler yine bir türk boyu olan çağatay türkleri tarafından devletleri yıkılmış,iran ve afganistandakiler yine bir türk boyu olan Avşarlar tarafından yıkılarak yerine avşar hanedanlığının kurulmasından sonra bir kısmı irandan hakkari,malatya yoluyla Anadolu topraklarına dağılmışlardır. Kaşgarlı mahmut divanı lügati türk'de kalaç'ın aç kal,aç kalasın anlamında ilenme ilenç sözü olarak söyendiğini belirttiği çağ yayınlarınca basılan islam tarihinde ifade edilmektedir. iran ve arap tarihçiler kalaç'ı khalaç olarak yazdıkları bununda zamanla anadolu ağzında k düşerek Halaç a dönüştüğü,Halac_ı mansur'un da aynı boydan olduğu belirtilmektedir.

  Kurtuluş Savaşında Şuhut, kısa süre de Atatürk'ü ve dolayısıyla da başkomutanlık karargahına ev sahipliği yapmıştır.
Şuhut, 1862'de yıkıcılığı yüksek olan bir deprem geçirdi ve binaların yarısı ile çok sayıda tarihi anıt yıkıldı.

Şuhut 1884 yılında bucak oldu. 1896 yılında köy, 1912 yılında yeniden bucak olmuştur.

Şuhut'ta belediye teşkilatı bucak düzeyinde 1913 yılında kurulmuştur. Şuhut 1946 yılında ilçe olmuştur.

Coğrafya

Şuhut, İç Ege Bölgesinin en Doğusunda ve Afyonkarahisar'ın Güneyindedir. Batı Anadolu'yu İç Anadolu'ya bağlayan eşik arazi üzerinde olup, 1151 m rakımıyla Afyonkarahisar'un en yüksek yerleşim merkezlerinden biridir. İlçenin kuzeyinde Afyonkarahisar ili, batısında Dinar, Sandıklı, Sinanpaşa ilçeleri, doğusunda Çay, güneyinde ise Isparta ilinin Yalvaç ve Senirkent ilçeleriyle çevrilidir. 1 Merkez ve 6 Belde Belediyesi ile 31 köyü mevcuttur. Yüzölçümü ise 1182 km²'dir.

Kültür

Zafer Yürüyüşü
Her yıl Şuhut ilçesinden Kocatepeye Büyük Zafer yürüyüşü yapılmaktadır.(25 Ağustosu 26 Ağustosa bağlayan gece saat 04:00 da ) Mustafa Kemal 25 Ağustos 1922 de geldiği şuhutta 1 gece konaklamış; buradan gece yolculuğu yaparak, Kocatepeye intikal etmiş ve büyük taarruzu başlatmıştır. Meşaleler eşliğinde gece yapılan Zafer yürüyüşüne Üniversiteler, sivil toplum örgütleri ve vatandaşların yanı sıra aralarında yüksek rütbeli Subayların da bulunduğu askeri erkan da katılmaktadır.Yürüyüş Şuhut'un Çakırözü Köyü'nden, başlar ve Kocatepede sona erer. Mustafa kemal'in kullandığı yaklaşık 14 KM olan güzergah yürüyerek geçilmektedir.

SYNNADA Antik Kenti
Yerleşim yeri Şuhut ilçe merkezindedir. Geçmişi ET.Ç.’na kadar uzanmaktadır. Hellen, Roma ve Bizans dönemlerinde Merkezi Frigyanın başkenti olmuş büyük bir kenttir. Burada Apemeia gibi Hellen döneminde tam özerk, Roma döneminde yarı özerk bir konuma ulaşmış; imparator adına ve Hieropolisle ortaklaşa, gümüş cistophorus ve bronz sikkeleri bastırılmıştır.

Nüfus

İlçenin nüfusu 2007 genel nüfus sayımına göre 63.800'dir. Bunun 26.038'i ilçe merkezinde, 37.762'i ise kasaba ve köylerde yaşamaktadır.

İlçe bağlısı olarak merkez hariç olmak üzere ilçe merkezine bağlı; 6 belde 31 köy vemahalleden oluşmaktadır. Bunlar: Atlıhisar Belde Belediyesi, [Karaadilli Belde Belediyesi], Balçıkhisar Belde Belediyesi, Efe Belde Belediyesi, Karacaören Belde Belediyesi ve Kayabelen Belde Belediyesi

Yıl Toplam Şehir Kır
1965 34.164 6.099 28.065
1970 36.688 7.048 29.640
1975 38.163 8.154 30.009
1980 40.071 8.116 31.955
1985 43.936 10.002 33.934
1990 48.260 12.982 35.278
2000 59.284 13.630 45.654
2007 40.800 12.038 28.762
2008 40.072 12.236 27.836
2009 39.973 12.479 27.494
2010 39.421 12.625 26.796
2011 38.860 12.646 26.214
2012 39.397 12.547 26.850
2013 38.061 12.841 25.220
2014 37.377 13.174 24.203

Mahalleler

Altıgöz Mahallesi
Baş Mahallesi
Gazipaşa Mahallesi
Hacımusa Mahallesi
Hisar Mahallesi
İplik Mahallesi
İstiklal Mahallesi
Kurtuluş Mahallesi
Mehmet Akif Ersoy Mahallesi
Pazar Mahallesi
Taşlıca Mahallesi
Yalı Mahallesi

Ekonomi

İlçe ekonomisinin temel taşını tarım ve hayvancılık sektörü teşkil etmektedir. İlçemizde genellikle buğday, arpa, nohut, patates, şeker pancarı, ayçiçeği, haşhaş ziraatı yapılmaktadır. Meyvecilik son 15 yılda düzenli bir gelişme göstermiştir. Meyve ziraatinde vişne üretimi ön sırayı almaktadır. Bundan başka kiraz, elma, erik, armut gibi meyveler de yetiştirilmektedir. Vişne haricinde diğer meyvecilik alanları ticarî amaçtan çok, aile meyveciliği şeklindedir. Sebzecilik, ilçede büyük çapta aile ziraati şeklinde yapılmaktadır. İlçemizde hayvancılık, tarım alanı içinde ekonomik değer bakımından en önemlisidir. Merkez ilçe ve köylerinde çok sayıda besihane bulunmaktadır. Besihanelerin çoğunluğunda dana besiciliği yapılmaktadır. İlçede et kombinaları vardır. Bu kombinalarda hazırlanan etler, firikofirik vasıtalarla, başta İstanbul olmak üzere, Ankara, İzmir ve Antalya'ya sevk edilmektedir.

İlçede hayvancılık içerisinde ikinci sırayı tavukçuluk almaktadır. İlçe merkez ve köylerinde çok sayıda tavuk kümesi mevcut olup, yumurta tavukçuluğu yapılmaktadır. İlçe ekonomisine yumurta üretimiyle çok büyük katkı sağlanmaktadır.Bunlardan başka koyun ve süt sığırcılığı da önemli ölçüde gelişme göstermiştir.

İlçede şahıslara ait yağ ve un fabrikaları mevcuttur. İlçenin Hisartepesi (Synnada Höyüğü),Hüseyinli inleri (Balçıkhisar), Bininler Kaya Mezarları ve Asmakaya Kalesi eski yerleşim yerleri olup, Kayabelen Göleti ve Selevir baraj gölü mesirelik ve dinlenme yerleridir. Bininler; ilçenin Senir Köyü'ne 5 km uzaklıkta, birbirine bağlantılı odalardan meydana gelen Bizans kaya yerleşimidir. Günümüzde ise yayla barınağı olarak kullanılmaktadır. Kayalar üzerinde yer yer mezar odaları ve kaya mezarları ile eteklerinde Bizans dönemine ait ören yeri vardır.Ayrıca Balçıkhisar sınırlari içinde Karacemal Mağarası bulunmaktadır.İlçenin Kayabelen Kasabası'nda her yıl Mayıs ayının 1. haftasında Şeyh Hamza Dede'yi Anma ve Hıdırellez Kültür Bayramı, Karaadilli Kasabası'nda her yıl Mayıs ayının 4. haftasında geleneksel yağlı güreşler yapılmaktadır.

Yüzölçümü:1,182 km2 (0,5 mi2)
Nüfus:37,377
Posta Kodu:03800
İl Alan Kodu:0272
İl Plaka Kodu:03

Şuhut Resmi Kurum Telefon Numaralar


Şuhut  Kaymakamlığı:(0272) 718 1100
Şuhut  Belediyesi:272 718 2001 
Şuhut Devlet Hastanesi:(0272) 718 1001
Şuhut Adalet Sarayı:0-272-216 90 03
Şuhut İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü:(0272) 718 1763
Şuhut İlçe Emniyet Müdürlüğü:0 272 718 10 26
Şuhut Jandarma Komutanlığı: (0272) 718 17 70
Şuhut Askerlik Şubesi: 0.272.215 32 11
Şuhut Vergi Dairesi Müdürlüğü:0272 213 87 01

Sultandağı

Sultandağı, Afyonkarahisar ilinde, Afyonkarahisar şehrinin 68 kilometre doğusunda bulunan bir ilçesidir.

Konumu

Sultandağı, Afyon İli'nin doğusunda, Ege Bölgesi ile İç Anadolu Bölgesi'nin birleştiği yerde, Konya ve Isparta illerinin sınırında bir ilçedir. Kuzeyinde Bolvadin, güneyinde Yalvaç, doğusunda Akşehir, batısında Çay ilçeleri ile komşudur. Batısında Deresenek (2.9 nm) ile Yakasenek (2.8 nm), kuzeyinde Ortakarabağ (9.5 nm), doğusunda Kavakçiftliği (3.8 nm) ile Taşköprü (4.0 nm) ve güneyinde Borazan (Geyik üretim çiftliği) (2.5 nm) ile Kırca (1.9 nm) gibi yerleşim yerleri bulunur.

İsim Kökeni

İshaklı, Selçuklu uç (eski Türkçe: sınır, kenar) beylerinden İshak Bey tarafından kurulmuştur. 1958 yılına kadar Bolvadin ilçesine bağlı İshaklı adında bir nahiye aynı yıl içinde Çiftlik beldesi ile idari olarak birleştirilip Sultandağı adıyla ilçe statüsü verilmiştir. 1972 yılında, ilçenin kuruluşuna 1958 yılında dahil edilen Çiftlik yeniden ayrılmış ve Yeşilçiftlik adıyla belde olarak yeniden ihdas edilmiştir.

1116 yılında Bizanslılarla Selçuklular arasında cereyan eden Bolybotum (Bolvadin) Savaşı'nda, Büyük Selçuklu Devleti Sultanı Müizzeddin Melikşah (Arapça: ملكشاه الثاني بن بركياروق ) ordusunu güneydeki dağın yamacına, Emir Mengücek ise ordusunu kuzeydeki dağın yamacına yerleştirmiş, işte bu durum üzerine sultanın çekildiği dağa Sultan dağı, Emir Mengücek'in çekildiği dağa da Emir dağı adı verilmiştir.

Tarih

Sultandağı, Tunç Devri'ne kadar uzanan çok eski bir geçmişe sahiptir.

Eski Tarihi Dönemler

Sultandağı, MÖ 2000-700 tarihleri arasında Hitit (Hittite) sınırları içinde, MÖ 750-600 yılları arasında Yanık Frigya (Phrygia Paroreius) sınırları içinde, Akşehir (Philomelium) ve Çay ile birlikte yönetim birimi olmuştur. Julia (Ipsus) eski bir Frigya (Phrygia Paroreius) kentidir, eski İmparatorluk döneminde adı Julia olarak değiştirilmiş, bu kent büyük bir olasılıkla bugünkü İshaklı'da veya yakınında, şimdiki Sultandağı denilen dağ eteklerinin kuzey-doğu uçunda olduğu tahmin edilir[4].

Sultandağı, MÖ 680-546 yılları arasında Lidya (Lydian) sınırları içinde, MÖ 546-333 yılları arasında Pers İmparatorluğu sınırları içinde, MÖ 333-323 yılları arasında Büyük İskender'in Makedon İmparatorluğu sınırları içinde, MÖ 323-30 yılları arasında bölgede hüküm süren Helenistik krallıkların sınırları içinde ve MÖ 30 - MS 395 yılları arasında Roma İmparatorluğu sınırları içinde kalmıştır.

Bizanslılar Ve Selçuklular Dönemi

Sultandağı, Bizanslılar ve Selçuklular zamanına kadar batı ve doğunun yol uğrağıdır. Ayrıca Anadolu - Bağdat İpek Yolu'nun Sultandağı'ndan geçmesi de ticarî bir önem kazanmıştır. İshaklı Anadolu Selçukluları zamanında "Karahisar-ı Devle" ismiyle anılan şimdiki Afyonkarahisar'a bağlı 10 kadılıktan birisi olan Bolvadin'e bağlı olan bir nahiye imiş. Sâhipataoğulları Beyliği'nin hüküm sürdüğü bu bölgeye Orta Asya’dan göç eden Oğuz ve Türkmen boyları yurt edinmiş ve kaldıkları mezra ve köylere kendi boy ve oymaklarının isimleri vermişlerdir. Anadolu Selçuklu Sultanı I. Rükneddin Mesud (Arapça: ركن الدين مسعود‎, Rukn al-Dīn Mas'ūd) döneminde Afyonkarahisar ve çevresinde 300 yerleşim bölgesi tespit edilmiş, Türk Boyları buralara iskan edilmiştir.

Selçuklular Döneminden Kalan Miraslar

Selçuklular döneminden kalma bir Kervansaray, bir Cami ve bir de Hamam vardır. Anadolu Selçuklu Mimarisinin güzel örneklerinden olan İshaklı Hanı 1249 (Hicrî 647) yılında Sahip Ata Fahrettin Ali tarafından yaptırılmış olduğu avlu taçkapısındaki ve kapalı bölüm taçkapısındaki yazıtlardan anlaşılmaktadır. Kuzeydoğu – güneybatı yönünde konumlanan kervansarayın yakın çevresinde güneybatı yönünde 15. yy. Osmanlı Döneminde yaptırılan Çifte Hamam[5], Cami, Karamanoğlu İbrahim Bey zamanında 1458 yılında yaptırılmıştır. 1912 tarihinde yıktırılarak yerine şimdiki Ulu Cami (Çarşı Camii-Aşağı Camii) inşa edilmiştir. Eski camiden sadece minare ile kitabesi kalmıştır[6], güneyinde ise Lâleli Çeşme bulunmaktadır. Ulu Camii'nin cephe duvarında bulunan kitabede, (Hicrî 863, Milâdi 1458) yılında ve Karamanoğullarından İbrahim bin Mehmet bey zamanında konmuştur. Yazısı sülüstür[7]. "Bu cami Mehmet bin Halil, Mehmet bin Hamza ve ali bin Şeyh isimlerinde üç kişi yaptırmıştır." Ayrıca Ulu Cami'de Ashab-ı Kiram ya da Eshab-ı Kiram'lardan alınan kutsal emanetlerden olan Sakal-ı Şerif saklanır. 13. yüzyılda Anadolu'ya gelen Horasan Erenlerinden Ahmed Remzi Tahranî (Aḫmad Ramzī al-Tahranī veya halk dilinde Ahmed-i Remzi)'nin türbesi ilçede Akşehir yolunun sol tarafındadır. Diğer erenlerden Ahi Ömer Çavuş'tur.

Osmanlı Dönemi

Kanuni Sultan Süleyman döneminde Mühimme Defterlerinde İshaklı nahiyesine bağlı:

Köyler

Ak-Evlü, Ahi Hoca, Ak Koyunlu, Burhan, Çelik, Çiftlik, Çukur, Dereçine, Dere Hasan, Durud, Eber, Ecem, Ecem Hasanek, Elvanbeyli, Gedil, Hasenek, Kınık, Kırca, Küçük Hasene, Mes’ud Paşa, Oğuz, Salur, Taşköprü, Yaka Hasenek (şimdiki Yakasenek), Yan köy, Yavi ve Yazı Çeliği gibi köylerden bazıları Eber Gölü'nün su seviyesinin en yüksek olduğu dönemde su altında kalmış, bazıları terk edilmiş, isimleri değişmiş veya günümüzde komşu ilçelere bağlanmıştır.

Mezralar

Yenice, Ada Çal, Altı Ahur, Arpa Çukuru, Aygır Ovası, Bağra, Bağı, Benk Öyüğü, Boğaz, Boğaz tatar, Çay Ayağı, Çiftlik Viran, Çukur Ağıl, Derbent Baş, Dibek Kuyu, Deniz Ovası, Eski Kışla, Gövercinlik, İt Burnu, Kafir Viran, Kara Pınar, Kasım Fakih, Kaş Kuyusu, Kırk Sarnıç, Köpek Kışlası, Mamad, Obacılar, Sofular, Uslu Burnu, Üçkuyu, Üçöyük, Yarım Dam, Yenice Kuyu ve Ziyaret Höyük gibi mezralardan bazıları zaman içinde köy yerleşim yerlerine dönüşmüştür.

Başbakanlık Arşivi'nde mevcut bulunan ve Surre Emini tarafından 1837 yılında hac yolculuğu esnasında, Surre-i Hümâyûn Alayı'nın gidiş ve dönüşte oluşan yolculuk masraflarının kaleme alındığı bir defter'de (Arapça: در مرحله إشَكلو, der merhale-i İshaklu) İshaklı o dönemde Hacc yolu güzergahı üzerinde bir konaklama yeri idi. 1890 yılında Friedrich Sarre ismindeki bir Alman Doğu bilimci, Kazıbilimci, Sanattarihçisi Anadolu'yu gezmiş, Reise in Kleinasien ismindeki kitabında İshaklı ismini kullanmış, kitabında birkaç tane İshaklı'dan resimler bulunmaktadır.

Coğrafya

Sultandağı, 38° 31′ 52″ kuzey paraleli ile, 31° 13′ 41″ E doğu meridyenin kesiştiği noktada Afyon - Konya karayolunun 68.km'sinde Sultandağları'nın eteğinde kurulmuştur. Sultandağı yerleşim olarak Ege bölgesi ile İç Anadolu bölgesinin kesişim noktasına yakın bir alandadır. Özgün yeri, Göller Bölgesi olarak da adlandırılan alanın kuzeyinde Eber - Akşehir Gölleri ile Batı Torosların İç Anadolu`daki uzantısı olan Sultandağı'nın eteklerinde yer almaktadır. Kuzeyinde Bolvadin ilçesi, güneyinde Isparta ili Yalvaç ilçesi, doğusunda Konya ili Akşehir ilçesi, batısında ise Çay ilçesi ile sınır komşusudur.

Dereçine kasabasında bulunan Buzluk Mağarası da turistlerin oldukça ilgisini çekmektedir.

Sultandağı ilçesi 1. derece deprem bölgesinde bulunmaktadır. 03.02.2002 tarihinde Mw ölçeğine göre 6,0 şiddetinde yaşanan Sultandağı - Çay depreminde ilçe, belde ve köyleri çok ağır hasar görmüştür, ayrıca Sultandağları boyunca 170 km. uzunluğunda fay üzerindedir. Orta Çağ'larda böylesi depremlerde olmuştur.

İlçenin toplam ormanlık ve fundalık alanı ortalama 17.817 hektardır. Yüzölçümü ise 983 km²'dir. Dort Deresi Asmalı mevkiindeki orman sahasında Geyik Üretim Merkezi bulunmaktadır. Bu geyik üretim merkezinde geyikler koruma altındadır

Nüfus

İlçe bağlısı olarak merkez hariç olmak üzere ilçe merkezine bağlı; 6 belde, 7 köy ve 31 mahalleden oluşmaktadır.

Eğitim

İlçede 12 ilköğretim okulu, 3 ortaöğretim okulu bulunmaktadır. Ayrıca ilçede 1 Meslek Yüksekokulu olup, 643 öğrenciye 4 öğretim görevlisiyle eğitim hizmeti verilmektedir.

Merkez ve kasabalarımızda halk kütüphaneleri mevcuttur.
İlçede 2 semt sahası ve 2 spor kulübü vardır. Çiftlik Kasabasında 1 halı saha bulunmaktadır.

Sağlık

İlçede, 50 yataklı 1 Devlet Hastahanesi, 1 Sağlık Ocağı, 1 Sağlık Evi ve 1 Sağlık Meslek Lisesi bulunmaktadır.

İdari Durumu

İlçe merkez dahil 7 belde , 7 köy ile 31 mahalleden oluşmaktadır. Buna göre merkez ve kasabaların mahalleleri ile köylerin adları şunlardır.

Mahalleler

Sultandağı Merkez İlçe Mahalleleri: a. Çavuş Mahallesi b. Kayran Mahallesi c. Pazaraltı Mahallesi d. Selçuk Mahallesi e. Yıldırım Mahallesi f. Gazi Mahallesi

Beldeler

Dereçine Kasabası:
a. Camikebir Mahallesi b. Ortamescid Mahallesi c. Hacıbostan Mahallesi d. Kavaklı Mahallesi e. Karaman Mahallesi f. Kemal Mahallesi

Karapınar Kasabası:
a. Cumhuriyet Mahallesi b. İnönü Mahallesi c. Selçuk Mahallesi

Üçkuyu Kasabası:
a. Çınarlı Mahallesi b. Pınarlı Mahallesi c. Yeşilyurt Mahallesi

Yakasenek Kasabası:
a. İmam Aziz Mahallesi c. Ulupınar Mahallesi b. Ortamescid Mahallesi d. Yeni Mahalle

Yeşilçiftlik Kasabası:
a. Akpınar Mahallesi b. Aşağı Mahalle c. Sıra Mahalle d. Tepebaşı Mahallesi e. Yıldız Mahallesi f. Yukarı Mahalle

Kırca Kasabası:
a. Bahçelievler Mahallesi b. Hisar Mahallesi c. Çağlayan Mahallesi

Köyler

Akbaba
Çamözü
Çukurcak
Doğancık
Karakışla
Taşköprü
Yenikarabağ

Ekonomi

Sultandağlarının etekleri ile demiryolu ve Akşehir Gölü arasında kalan sulanabilir alanlarında meyvecilik, ilçenin diğer bölümlerinde ise hububat ve hayvancılık yapılmaktadır. Sanayi ve el sanatları pek gelişmemiştir, ilçemizin kuzeyinde bulunan dağlık ve kırsal alandaki halkın geçim kaynağı çok zor sartlarda yapılan kuru tarım ve hayvancılığa dayanmaktadır (Göç olayının en hızlı oldugu yerleşim birimleride bu alanlardadır).

İlçenin sulanabilir arazileri üzerinde ise meyvecilik önde gelmektedir. Kiraz, Vişne, Elma üretimi ilçe ekonomisinin temelini oluşturmaktadır. Kiraz üretiminin %80'i ihracata gitmekte olup, elma ve vişne daha ziyade iç piyasaya sürülmekte, kalan kısmı da ilçede bulunan Morello meyve suyu ve konservecilik fabrikalarında değerlerdirilmektedir. Dünyanın en güzel ve en kaliteli Napolyon (ziraat900) kirazı, Fransa, Hollanda, İngiltere, Almanya ve Belçika'ya ihraç edilmektedir. Ayrıca Yurtdışı sermayeli Karl Kühne KG (GmbH & Co.) Sirke Fabrikası mevcuttur.

Ekilebilir arazi 18.260, nadasa bırakılan 12.630, meyvelikler 33.156, sebzelik arazi ise 22 hektardır. Buna bağ sahası da eklenince tarıma elverişli arazi toplamı 35.579 hektardır. Çayır ve mera alanı 14.967, tarım dışı arazi 7.477 hektardır.

İlçede meyveciliğin yanında daha çok buğday, arpa, mercimek, fasülye, haşhaş, nohut ve kimyon üretimi yapılmaktadır. Hayvancılık olarak koyun, kıl keçisi, sığır, tavuk ve arıcılık yapılmaktadır.

Yüzölçümü:731 km2 (282,2 mi2)
Nüfus:15,988
Posta Kodu:03900
Alan Kodu:0 272
İl Plaka Kodu:03

Sultandağı Resmi Kurum Telefon Numaraları

Sultandağı Kaymakamlığı:0 272 656 10 06
Sultandağı Belediyesi:(272) 656 10 16
Sultandağı Devlet Hastanesi:(0272) 656 3293
Sultandağı Adalet Sarayı:(0272) 656 18 42
Sultandağı İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü:(0272) 656 1680
Sultandağı İlçe Emniyet Müdürlüğü:(0272) 656-1009
Sultandağı Askerlik Şubesi:0.272.215 32 11
Sultandağı Mal Müdürlüğü:(0272) 656 1039
Sultandağı Vergi Dairesi Müdürlüğü:0272 656 10 39 

Evciler

Evciler, Afyonkarahisar ilinin bir ilçesidir.

Afyonkarahisar'a 132 km. Mesafede düz alanda kurulmuştur.

1991 yılında ilçe olmuştur. Afyonkarahisar-Denizli karayolu üzerindedir.

Evciler ilçesinin çoğu vatandaşı genellikle Avrupa'da yaşamaktadır.

Çevre höyüklerde bulunan parçalardan tarihinin Lidyalılara kadar uzandığı anlaşılmaktadır. Bugün ilçede Kocahöyük ve Küçükhöyük diye bilinen iki höyük ile Öküzviran ve Kocaviran isminde iki örenyatağı vardır. Hititler, Yeni Hitit devrinde Şuppiluliuam (MÖ 1380-1345) zamanında Ege'den Akdeniz'in doğu kıyılarına kadar uzanmış ve Ön Asya'nın en güçlü imparatorluğunu kurmuşlardır. Evciler ilçesinin, Mira Kuvalya Krallığının yıkılışından sonra Seha Irmağı Krallığı'na katıldığı ve bu krallığın elinde çok kısa bir süre (40-50 yıl) kaldığı söylenmektedir.

Ege bölgesinin İç Batı Anadolu ile Göller Bölgesi arasında yer alır. Bir başka deyişle; İç Anadolu yaylasının Ege kıyılarına açılan bölgesindedir. İlçe, Evciler ovasının orta kısmında kurulmuş olup, bu düzlük saha kuzey kısmına doğru yükselmektedir. Ovanın kuzey kenarı Bozdağ tepeleri ile çevrilmiştir. Ovanın batısında Maymun Dağı, kuzey doğusunda ise Büyük Menderes, Işıklı Barajı ve Akdağ bulunmaktadır. Evciler, kuzeyden Denizli'nin Çivril (40 km), doğudan Dinar(26 km), güney batıdan Dazkırı(21 km) ilçeleriyle komşudur.

Deniz seviyesinden yüksekliği 981 m'dir. İlçede genellikle karasal iklim görülür. Fakat Işıklı Barajı ile Acıgöl'ün iklimi biraz daha yumuşattığı bilinmektedir.

İlçeye ulaşım hem karayolu, hem de demiryolu ile yapılmaktadır. İlçe jeolojik olarak çok hafif meyilli bir morfoloji göstermektedir.

İlçenin 2000 genel nüfus sayımına göre nüfusu 9.486'dır. Bunun 5.139'u ilçe merkezinde yaşamaktadır. Yüzölçümü ise 235 km²'dir.

İlçede 2 ilköğretim okulu, 1 lise bulunmaktadır. ilköğretim okulunda taşımalı sistem uygulanmaktadır. Toplam 1166 öğrenciye 76 öğretmenle eğitim verilmektedir. İlçede okuryazarlık oranı %98 dir.

İlçe, bitki örtüsü bakımından çok zayıftır. Koruların dışında orman yoktur. Bütün boş alanlar ekilidir. Nadas sistemi uygulanır. İlçe ekonomisi tarım, hayvancılık ve dokumacılığa dayanır. Küçükhöyük ve Büyükhöyük civarında sulu tarım, diğer alanlarda ise kuru tarım yapılmaktadır. En çok yetiştirilen tarım ürünleri buğday, arpa, susam, haşhaş, ayçiçeği ve pancardır.

Evcilerde ticarî amaçlı olarak süt üreticiliği, Büyük baş ve küçükbaş hayvancılığı süt inekçiliği yapılmaktadır. İlçede 1 adet süt ve süt mamulleri işleyen 50 ton süt işleme kapasiteli (BALTAŞ) mandıra ile 1 adet 8 ton/gün kapasiteli süt toplama merkezi bulunmaktadır.

İlçe ve ilçeye bağlı köy, kasabalarda Belçika, Almanya, İsviçre, Fransa ve Avusturya gibi Avrupa ülkelerinde çalışan kayda değer sayıda işçi ailesi bulunmaktadır.

Nüfus

İlçenin nüfusu 2000 genel nüfus sayımına göre 9486'dir. Bunun 5134'si ilçe merkezinde, 4352'i ise kasaba ve köylerde yaşamaktadır.

İlçe bağlısı olarak merkez hariç olmak üzere ilçe merkezine bağlı; 1 belde, 6 köy ve 4 mahalleden oluşmaktadır.

Evciler Resmi Kurum Telefon Numaraları

Evciler Kaymakamlığı:(0272) 431 2040
Evciler Belediyesi:(0272) 431 2061
Evciler Devlet Hastanesi:02724312014
Evciler İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü:(0272) 431 2654
Evciler İlçe Emniyet Müdürlüğü:(0272) 431 3024
Evciler Jandarma Komutanlığı: 0.272.431 20 40
Evciler Askerlik Şubesi:0272 353 60 80
Evciler Mal Müdürlüğü:0272 213 87 01-02-03-04

Yüzölçümü:200 km2 (77,2 mi2)
Nüfus:7,634
Posta Kodu:03960
İl Alan Kodu:0272
İl Plaka Kodu:03

Hocalar

Hocalar, Afyonkarahisar ilinin bir ilçesidir.

İlçe merkezine bağlı; 15 köy ve 3 mahalle bulunmaktadır. Köyleri Akçadere, Avgancık, Çalca, Çepni, Davulga, Devlethan, Güre, İhsaniye, Kocagöl, Kozluca, Örencik, Örtülü, Uluköy, Yağcı ve Yeşilhisar'dır. Mahalleleri Hürriyet Mahallesi, Şafak Mahallesi ve Yenimahalle'dir.

Hocalar Resmi Kurum Telefon Numaraları

Hocalar Kaymakamlığı:(0272) 551 2260
Hocalar Belediyesi:0 (272) 551 20 02
Hocalar Devlet Hastanesi:0.272.214 75 23 - 26 - 29
Hocalar İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü:(0272) 551 2255
Hocalar İlçe Emniyet Müdürlüğü:(0272) 551 2262
Hocalar Adalet Sarayı:(0272) 551 2221
Hocalar Askerlik Şubesi:0272 512 50 17
Hocalar Mal Müdürlüğü:(0272) 551 2032
Hocalar Vergi Dairesi Müdürlüğü:(0272) 551 2032

Yüzölçümü:524 km2 (202,3 mi2)
Nüfus:10,184
Posta Kodu:03580
İl Alan Kodu:0272
İl Plaka Kodu:03

İhsaniye

İhsaniye, Afyonkarahisar ilinin bir ilçesidir. 2012 Haziranında Finlandiya'nın başkenti Helsinki'de düzenlenen Avrupa Atletizm Şampiyonası'nda kadınlar 3000 metre engelli finalinde altın madalya kazanan Gülcan Mıngır'ın memleketidir.

Tarihçe

İhsaniye İlçesinin Tarihi Frigyalılar devrine kadar uzamaktadır.

Döğer, Ayazini ve Kayıhan yerleşim birimleri Kapıkayalar, Aslantaş, Maltaş ve Yılantaş isimli ibadet yerleri ile mezar oldukları sanılan tarihi kalıntılar Frigler dönemine aittir.

Bölge Pers, Helen, Roma ve Bizanslıların egemenliğine girmişse de bu medeniyetlerden günümüze kadar yaşayabilen eser ya da iz kalmamıştır. Anadolu’ nun 1071 Malazgirt zaferinden sonra Türklerin yerleşimine açılması sonucunda bazı Türk boylarına mensup kafilelerin bu bölgeye yerleştikleri sanılmaktadır.

Döğer ve Alanlı bölgelerinin Oğuz Türkleri tarafından 1085 yıllarında iskan edildiği tahmin edilmektedir.

Osmanlı döneminde 1877-1878 Osmanlı Rus Savaşı (93 harbi) sırasında Bulgaristan’ın Silistre, Pazarcık İlçesine bağlı Şahinler Köyünden gelen göçmenlerin yerleşmesiyle 1888 yılında köy olarak kurulmuştur.

Göçmen olarak gelen halkın bu yöreye iskanından sonra, iskan yerine Belcemeşe adı verilmiş sonradan demiryolu hattının geçmesiyle bu yörede kurulan istasyona verilen İhsaniye adını alarak ad değişikliğine uğramıştır.

1942 Yılına Kadar Köy Olarak Kalan İlçemiz, 1 Nisan 1959 Tarihinde 7033 Sayılı Yasa İle İlçe Olmuştur.

Savaş Yılları

İhsaniye 13 Temmuz 1921’de Yunanlar tarafından işgal edilmiş ve tam 13 ay 14 gün düşman zulmü altında inlemiştir. Düşman Uşak-Dumlupınar istikametinden İstasyon yönünden köye girdi. Sonraları İnönü, Sakarya ve Ankara’ya doğru ilerleyen düşman bu cephelerde tutunamayarak geri çekilmek zorunda kaldı. İhsaniye merkezî bir duruma getirildi. Ordugâh olarak tayin edilen bu yerde mühimmat depoları bulunuyordu. Düşman askerinin kilit noktaları ise Türkmentepe ve Çalltepe idi. Tarihin önemli savaşlarından Büyük Taarruz’ un başlangıç noktası da yine bu muhitlerdir. Saadet, Olucak sırtları, Döğer - Eğret Hattı ile Alcalı, Kaplanlı Sırtları savaşın bütün şiddet ve ağırlığını görmüştü. Nihayet 27 Ağustos 1922’de düşman istilasından İhsaniye ebediyen kurtuluyordu. Ogünlerin acı bir hatırası olarak İhsaniye’ nin bir çok tepesinde hala savaşın kalıntıları olarak mevziler, top ve tüfek mermilerine rastlanmaktadır.

Nüfus

İlçenin nüfusu 2000 genel nüfus sayımına göre 33220'dir. Bunun 4466'si ilçe merkezinde, 28754'i ise kasaba ve köylerde yaşamaktadır.

İlçe bağlısı olarak merkez hariç olmak üzere ilçe merkezine bağlı; 8 belde, 23 köy ve 5 mahalleden oluşmaktadır.

Coğrafi Yapı

Arazi

Frigya denilen İçbatı Anadolu kısmında dağlar 1000 metre bir zemin üzerinde 2000 metreden geçen tepeleri ihtiva eder. Umumi istikamet güneydoğudan kuzeybatıya doğrudur. Başlıca iki özellik göze çarpar. Fakat bunlar sıra dağlar olmaktan ziyade adavari özelliktedir. İç kısımda Emirdağ 5240 m. ,Türkmendağı ile Domaniç arasında bir çukurluk mevcut olup Eskişehir – Kütahya demiryolu buradan geçer. Bu dağlara muvazi olarak Sandıklı – Simav arasında bir dağ dizisi (Murat Dağı ve Eğriboz Dağı) uzanır. Bu iki yükseklik arasında İhsaniye’ den Kütahya ve Tavşanlı’ ya hatta Orhaneli’ ye kadar uzanan bir alçak kısım bulunur. İhsaniye mevki olarak Orta Anadolu ile Batı Anadolu bölgeleri arasındadır. Doğudan İscehisar, batıdan Kısmen Kütahya ve Altıntaş, Kuzeyden Seyitgazi kısmen Kütahya, Güneyden Afyonkarahisar ve kısmen Anıtkaya (Eğret) ile çevrilidir. Yüzölçümü 900 km2 ‘dir. İlçe genel görünüm itibariyle yayla karekterini göstermektedir.Rakım 1093 m’dir.

Coğrafi Yapı Olarak İlçemiz 90.900 Hektar Bir Alana Sahiptir.

Ovalık Kısımlar  Steplerle, Dağlık  Kısımlar İse Yer Yer Meşe, Çam Ormanlarıyla Kaplıdır. Akarsu  Boylarında Da Söğüt Ve Kavak Ağaçlarından  Oluşan Şerit Halinde  Yeşilliklere Rastlanır. İlçemizde  Önemli  Bir  Akarsu  Bulunmamakla Birlikte Yazın Kuruyan Küçük Ölçekte Dereler Bulunmaktadır. Döğer Kasabası  Sınırları İçerisinde  Köy Hizmetleri Tarafından Sulama Amaciyla Yaptirilan Küçük Bir Gölet Olan  Emre Gölet’ i Ve DSİ Tarafından Yapılan Ayazini Kasabasında ve Üçlerkayası Köyünde Sulama Göleti Bulunmaktadır.

Jeolojik Yapı

İkinci jeolojik yapı oligosen, neojen, Quaterner, alüvyon ve paleozoik oluşumuna ait izler vardır. Paleozoik devrin Bilür, devon, karbon ve perm kısımlarını yaşamıştır. Alçak yerlerde.......veya kubbeleşmiş şekilde neojen tabakalrını derin vadiler ve yüksek tepelerde mermer ve sistlerden müteşekkil eski tabakalara rast gelinir. Bazı kısımlarda açı renkli ve büyükçe feldispat billurlarını ihtiva eden trakit kütlelerine rastlanılmaktadır. Yer yer sönmüş volkan izlerine ve bunlardan oluşan tabakalara tesadüf edilmektedir. İğdemir, Ablak köyleri civarında buluna Karahisar maden suyu kaynakları ve bu mıntıkanın az ilerisinde bulunan içerisinde mevcut bir kısım madensel maddeleriyle şifa sağlayan tabii sıcak su kaynaklı hamamlarının varlığı bu mıntıkaların volkanlar civarında olduğunu göstermektedir. Araziler umumiyetle yükselme neticesinde vücut bulmuştur. Bunun yanı sıra ovalar ve bazı indifalar da meydana gelmiştir.

İklim

İhsaniye denizlerden uzak ve dağlarla çevrili olduğu için tipik bir kara iklimine sahiptir. Genellikle kışları çok soğuk, yazları çok sıcak ve kısa geçer. Sıcak yazlara ve soğuk kışlara sahip olan bu bölgede yağışlar 400 mm’ den fazladır. Hatta yüksek dağlarında bu miktar 1 metreyi geçer. Yağışlar bilhassa kış aylarında ve bir kısmı kar halinde düşer. Dağlar aylarca karla örtülü kalır.

Ekonomi

İlçe ekonomisi; hayvancılık, besicilik, tarım ve az da olsa ticarete dayanmaktadır. Sanayi olarak dünyaca ünlü Kızılay Madensuyu ve Yıldız Madensuyu İşletmesi ve özel sektöre ait 2 adet un fabrikası bulunmaktadır. Gazlıgöl kaplıcası İhsaniye ilçesi sınırları içerisinde, Afyonkarahisar’a 25 km uzaklıktadır.

Beldeleri

Ayazini
Bozhüyük
Döğer
Gazlıgöl
Karacaahmet
Kayıhan
Yaylabağı

Kardeş Şehir

Bulgaristan – Smolyan ili Madan İlçesi

İhsaniye Resmi Kurum Telefon Numaraları

İhsaniye Kaymakamlığı:(0272) 271 5004
İhsaniye Belediyesi:(0272) 271 5010
İhsaniye Adalet Sarayı:(0272) 271 5507
İhsaniye İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü:(0272) 271 5179
İhsaniye İlçe Emniyet Müdürlüğü: (0272) 271-5312
İhsaniye Jandarma Komutanlığı:(0272) 271 5004
İhsaniye Askerlik Şubesi:0.272.215 32 11
İhsaniye Mal Müdürlüğü:(0272) 271 5776

Yüzölçümü:909 km2 (351 mi2)
Nüfus:28,253
Posta Kodu:03370
İl Alan Kodu:0272
İl Plaka Kodu:3

 

İşcehisar

İscehisar, Afyonkarahisar ilinin bir ilçesidir.

Tarih

İscehisar’ın bilinen en eski adlarından birisi Dokimeion olup, bu ad Hellenistik dönemden beri kullanılmaktadır. Makedonyalı askerlerin yerleştirildikleri bu iki askeri koloniden Synnada büyük bir yerleşim yeri olmasına karşın, Dokimeion ilk kurulduğunda bir köy biçiminde idi. Dokimeion, Synnada askeri yöneticisi Antigonos Dokimos tarafından, ordusunda bulunan Makedonyalı askerlere barınak olması için bir garnizon şehri olarak MÖ 321 yılında kurulmuş ve “Makedonyalıların Dokimeon” u olarak adlandırılmıştır. Dokimeion’un kurucusu Antigonos Dokimos, MÖ 302 yılında I. Antigonos Monophtalmos’a ihanet ederek savaşmadan Synnada’yı ve Dokimeion’u Anadolu’ya gelen Lysimakhos’a teslim etmiştir. Dokimeion adı Roma ve Bizans dönemlerinde Dokimeion, Dokimia Kome, Dokimaion, Docimeium ve daha sonraları Dokimion biçiminde uzun bir zaman kullanılmıştır. Sikkeleri üzerinde Dokimeon Makedonon, “Makedonialıların Dokimeionu’nun (parası)” yazılıdır. Uzun süre basımı devam eden Dokimeion sikkeleri üzerinde çok çeşitli figürler yanında “Ana Tanrıça” Kibele de tanımlanmıştır.Roma döneminde genel olarak Docimeium olarak isimlendirilen kent en parlak dönemini bu zamanda yaşamış, “Synndin” adı verilen mermer ocakları ve işlikleri büyük çapta çalışarak kent hem zenginleşmiş hem de ününü duyurmuştur. Roma’nın yeniden inşasında ve Vatikan’da Dokimeion mermerlerinin kullanılması yanında İmparatorluğun Anadolu’daki birçok önemli yerine ham, yarı işlenmiş ya da tam işlenmiş mermerler gönderilmiştir. Dokimeion, Bizans döneminde önemli bir Hıristiyanlık merkezi konumunda olması yanında mermerciliği ile de önemli bir yer edinmiş ve mermer ocakları çalışmalarına devam etmişlerdir. Bu devirde kent, Ayasofya kilisesinin yapımına verdiği mermerleri ile de ünlenmiştir. Tarihte kalabalık bir yerleşim birimi olan Dokimeion’un kent olarak kurulmazdan önce de bir yerleşim yeri olduğu Kahya Tepesi’nde ele geçen kimi arkeolojik bulgulardan anlaşılmaktadır Kent; kuruluşundan 12. yüzyıla değin yaşamını devam ettirmiş, Türk akınlarının başladığı yıllarda ise önemini kaybederek köy haline gelmiştir. Türkler geldiklerinde kenti ıssız bir biçimde bulmalarından dolayı “İssizcekarahisar”, “İssüzcekarahisar” olarak adlandırmışlardır. Selçuklu ve Osmanlı dönemlerinde bu ad kullanılmış, sonraları “İscehisar” biçimine dönüşmüştür. Bu dönemde şehir yeniden inşa edilerek; Kavak, Çukur, Eski Hamam ve Medrese Mahallelerinin olduğu yerde yeniden kurulmuştur. İlk kurulan mahalle ve yerleşim yeri Kavak Mahallesidir. Derviş Ahi Elvan zaviyesini burada kurmuş ve bir mescit yapmıştır. İkinci olarak Çukur Mahalle kurulmuş ve ilk büyük camii olan Ulu Camii inşa edilmiştir. İscehisar, 1341 yılında Germiyanoğulları Beyliği yönetimi altına geçmiş, 1429 yılında Osmanlı topraklarına katılmıştır. Cumhuriyet Döneminde hızla gelişen İscehisar 1952 yılında belediye, 1987 yılında ilçe olmuştur

Coğrafya

Ege Bölgesi’nin en doğusunda bulunan ilçelerden biri olan İscehisar, Afyonkarahisar iline bağlı olup, Afyonkarahisar-Ankara karayolunun 23. kilometresindedir. İlçe merkezi Belen Tepesi, Koca Tepe, Kahya Tepesi, Tepecik, Tuzla Tepesi, Kıran Tepe ve Hoyuklu Kaş Tepeleri olmak üzere 7 tepe üzerine kurulmuştur. İscehisar Çayı ise, ilçeyi ikiye ayırmıştır. Coğrafi konumu itibariyle ilçe, Ege ve İç Anadolu Bölgelerinin birbirlerine en çok yaklaştıkları yerde kurulmuştur. Bu özelliğinden dolayı İscehisar’da Akdeniz ve Karasal iklimin özellikleri görülür. Ancak denizden uzaklığı, yüzey şekilleri ve yükselti gibi nedenlerden dolayı ilçede karasal iklim daha hakimdir. Yazları sıcak ve kurak, kışları soğuk ve yağışlı geçen ilçede en soğuk ay Ocak, en sıcak ay ise Ağustos’tur.

Nüfus

Cumhuriyet’in başlarında Afyon’un merkez ilçesi sınırları içinde bir nahiye merkezi durumunda olan İscehisar’ın nüfusu 1955 yılında 3293, 1975’te 5398 kişiden oluşmaktaydı. İlçenin nüfusu 2007 genel nüfus sayımına göre 44.114'dür. Bunun 12000'i ilçe merkezinde, 12114'ü ise kasaba ve köylerde yaşamaktadır. Merkez dışında ilçeye bağlı 2 belde, 10 köy ve 10 mahalleden oluşmaktadır. İlçe Merkezi Afyonkarahisar'a 23 km uzaklıktadır. İlçede bulunan mermer ocaklarından çıkarılan mermerler(Docimeion mermeri) dünya mermer literatüründe 1. sınıf olarak kabul edilmektedir. İlçede 650'nin üzerinde irili ufaklı mermer fabrikası bulunmaktadır. Daha çok koyun,sığır, keçi, tavuk, hindi ve ördek yetiştirilmektedir. Son Dönemde ülkedeki ekonomideki payı günden güne artmaktadır.

İhracattaki nüfusa oran payı düsünüldüğünde Türkiye'deki en zengin ilçeler arasındadır. Her sene buradan Afyonkarahisar'ın vergi rekortmenleri çıkmaktadır.

Turizm olarak bakıldığında İscehisar Frig Vadisinde bulunduğundan dolayı bu konuda çok zengindir.

Seydiler Kalesi, peribacaları, Kırkinler, Çatal Kayalar, Menevşeli Kayalar, Kızıl Kayalar, Selimiye Kayalıkları, Ornaş Kayalıkları, Bacak Kale,Omuz Kale, Dökümeon Kale surları, Gresunlular Şehitliği, Frig, Roma ve Bizans dönemlerine ait yerler görülmeye değer eser ve tabiat harikalarıdır.

Alanyurt, Selimiye, Çatağıl ve Dağlat çevreleri yayla ve dağ turizmine elverişlidir. İlçe merkezinin kuzeyindeki ormanlık alanlar piknik yapmaya ve avcılığa oldukça müsaittir.

Seydiler Gölü çevresi, Köroğlu dağları ormanlık sahaları ve Acısu mevkii ilçenin belli başlı dinlenme yerleridir. İlçenin Seydiler kasabasında Hasan bin Basri Türbesi ve Camisi bulunmaktadır.

Kuduz hastalığını tedavi eden Hasan Bin Basri ve beş bilgin arkadaşı, Horasan'dan gelip Seydiler kasabasına yerleşmişler ve burada yaşamışlardır. Bunların türbesi Hasan Bin Basri soyundan gelen "Tekkeşin" adı verilen kişilerce yaptırılmış ve bunlar türbenin bakım ve temizliğini nöbetleşe olarak üstlenmişlerdir. Hasan Bin Basri'nin muhafızları olduğu sanılan Çoban Dede yatırları da bu kasabamızdadır. Coğrafî konumu itibariyle ilçe, Ege ve İç Anadolu bölgelerinin birbirine en çok yakınlaştıkları yerde kurulduğu için, bu özelliğinden dolayı İscehisar'da Akdeniz ve karasal iklimin özellikleri görülür.

Yazları sıcak ve kurak, kışları soğuk ve yağışlı geçmektedir. İklim şartlarına ve yüzey şekil özelliklerine bağlı olarak belirlenen tabiî bitki örtüsü "bozkır" dır.

Ormanlık alanı ilçe yüzölçümünün ¼'ü kadardır. Başlıca orman ağaçları bambu, karaçam, meşe, ardıç, palamut ve karaağaçtır. İlçede 1500 kişi kapasiteli 1 arena ve 1 spor kulübü bulunmaktadır.

İşcehisar Resmi Kurum Telefon Numaraları

İşcehisar Kaymakamlığı:(0272) 341 2313
İşcehisar Belediyesi:(0272) 341 2022
İşcehisar Devlet Hastanesi:(0272) 341 4305
İşcehisar Adalet Sarayı:0 (272) 341 24 14
İşcehisar İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü:(0272) 341 2395
İşcehisar İlçe Emniyet Müdürlüğü: (0272) 341 50 63
İşcehisar Askerlik Şubesi:0 272 215 32 10
İşcehisar Vergi Dairesi Müdürlüğü:0272 341 24 92

Yüzölçümü:483 km2 (186,5 mi2)
Nüfus:24,225
Posta Kodu:03750
İl Alan Kodu:0 272
İl Plaka Kodu:03

Kızılören

Kızılören, Afyonkarahisar ilinin bir ilçesidir. Türkiye'nin en küçük 10 ilçesi arasında yer alır. Dinar'a 26 kilometre, Ankara asfaltına 3 km açıkta bulunmaktadır.

Maddi sıkıntılar nedeniyle özellikle Denizli ve Antalya olmak üzere çevre illere bir hayli göç vermiştir. Nufusu 2600 civarındadır. Göçler genelde yurtdışına ve şehirlere olmaktadır. 1990 yılında ilçe olmuştur. Kendisine bağlı 4 köyle (Gülyazı, Ekinova, Yenibelkavak, Türkbelkavak) beraber Afyonkarahisar ilinin en küçük ilçesidir. Sanayileşme olmadıgı için geçimini hayvancılık ve çiftçilikle idame ettirmektedir.

Kızılören Resmi Kurum Telefon Numaraları

Kızılören Kaymakamlığı:(0272) 571 7250
Kızılören Belediyesi:(0272) 571 7656
Kızılören İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü:(0272) 571 7590
Kızılören İlçe Emniyet Müdürlüğü:(0272) 571 7344
Kızılören Jandarma Komutanlığı:0 272 571 73 99
Kızılören Askerlik Şubesi: 0.272.512 50 17
Kızılören Mal Müdürlüğü:(0272) 571 7255

Yüzölçümü:337 km2 (130,1 mi2)
Nüfus:2,526
Posta Kodu:03560
İl Alan Kodu:0 272
İl Plaka Kodu:03

Sandıklı

Sandıklı, Afyonkarahisar'ın bir ilçesidir. Afyonkarahisar iline bağlı ilçe olan Sandıklı, Ege bölgesinin İç Batı Anadolu bölümünde, Antalya-Ankara karayolu üzerinde yer alır. İlçemiz, doğusundaki Kumalar dağı eteğinde kurulmuştur.

Sandıklı, 29° 50' - 30° 30' Doğu meridyeni ile 38° 15' - 38° 45' Kuzey paralelleri arasındaki coğrafi konumda yer alır. Yüzölçümü ise 1036 km²'dir.

Topraklarını, doğuda aynı ilin Şuhut, Güneyde Kızılören ve Dinar, batıda Denizli ilinin Çivril ve Afyonkarahisar ilinin Hocalar, Kuzeyde ise Afyonkarahisar'ın Sincanlı ve merkez ilçeleri çevirir.

Sandıklı, ülkemizin belli başlı büyük merkezlerine karayolu ile oldukça yakın sayılabilecek bir mesafededir. Afyonkarahisar'a 61 km, İstanbul'a 515 km, Ankara'ya 317 km, İzmir'e 315 km, Antalya'ya 231 km, Bursa'ya 320 km, Konya'ya 287 km mesafede olan ilçe bu konumu ile ulaşım yönünden avantajlı bir noktadadır.

Karayolu ulaşımındaki avantajlarına rağmen Sandıklı'ya demiryolu ile ulaşım imkânları bir hayli kısıtlıdır. İstanbul (Haydarpaşa) ile Denizli arasında işleyen Pamukkale Ekspresi uzun yıllar boyunca Sandıklı'da yaşayan insanların ulaşım ihtiyacını karşılamıştır. Pamukkale Ekspresi'nin 27 Ocak 2008 tarihinde Haydarpaşa-Denizli seferini yapan treni Kütahya yakınlarında raydan çıkmış, meydana gelen kazada 9 kişi hayatını kaybetmiştir. Bu kazadan sonra bir müddet daha tren seferleri devam etmiş ancak TCDD tarafından alınan karar gereğince, 25 Temmuz 2008 tarihi itibariyle Pamukkale Ekspresinin seferleri iptal edilmiştir. 2014 yılında ise trenyolu yenilemeleri yapıldıktan ve güvenlik önlemleri alındıktan sonra TCDD seferleri yeniden başlatmıştır.

Sandıklı'nın Dağları

Sandıklı'nın dört bir yanı dağlarla çevrilidir. Kuzeyinde Ahır Dağı, batısında Bulkaz Dağı, güneyinde Akdağ, doğusunda da Kumalar Dağı bulunur. Kumalar Dağı'nda Türkiye'nin endemik bitkilerinden olan ve sadece Sandıklı'da yetişen Sideritis akmanii bitkisi bulunmaktadır.

Ahır Dağları

İlçenin Kuzey sınırını oluşturan bu dağlar üçüncü zamanın genç dağlarıdır.

Sincanlı ve Sandıklı ilçeleri arasında uzanır. Uşak ilinin Banaz ilçeleri sınırlarını da kaplar.

İki yüzü de çam ormanlıkları ile kaplıdır. En yüksek tepesi Tazlar ve Yağcı damları arasında olup 1981 metredir. Güney taraflarında devlethan köyü yakınında bol amyant damarlarına rastlanır.

Ayrıca rezervi 10 bin ton civarında olan linyit kömürü damarları Afyon Karacaören köyü yakınlarındadır.

Barındırdığı artezyen kaynakları çevre ovaları besler.

Burkaz Dağı

Akdağ'ın kuzey batısına doğru uzanan dağ, Hocalar, Banaz ve Sivaslı ilçeleri arasında ve Küfü çayı ile Ahat suyu arasında yayılmış ormanlık bir dağdır. En yüksek yeri Bulkaz (Gürpınar) köyü yakınlarıdır ve 1990 metredir. Batı yüzü palamutluk olup, amyant damarları vardır.

Akdağ

Sandıklı, Kızılören, Dinar ve Çivril ilçeleri arasında bulunan Akdağ, ormanlık ve bölgenin en yüksek dağıdır. 2449 ve 2345 metre yükseklikte iki tepeyi ihtiva eden Akdağ'da Sorkun kasabası yakınlarında bakır madenine rastlanmıştır. Batıya Küfü çayı - Düzbel ve Duruca su yolu ile geçit verir. Güney yüzü dik, kuzey yüzü meyillidir. Kuzey yüzünde Kocayayla vardır. Kalkerin bol olduğu yerlerde antik mermer ocaklarına rastlanmıştır.

Akdağ Millî Parkında bulunan yılkı atları, zirvedeki yaylası ve derin kanyonların bulunduğu tabiat parklarından biridir.

Nüfus

İlçenin nüfusu 2012 yılı Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi verilerine göre 57.843'dür. Bunun 32.197'si ilçe merkezinde, 25.646'sı ise kasaba ve köylerde yaşamaktadır. Daha önceki nüfus sayımlarının sonuçlarına göre, Sandıklı'da hem merkezde hem de köylerde yaşayanların sayısının azaldığı gözlenmektedir. Özellikle 1960'lı yıllardan itibaren Avrupa ülkelerine çalışmaya giden Sandıklılılar ilçenin nüfusunu azaltmıştır. Keza günümüzde Avrupa'nın çeşitli ülkelerinde çok sayıda Sandiklı nüfusuna kayıtlı yurttaşımızın yaşadığı bilinmektedir. 1980'li yıllarla birlikte ise civar köylerden merkeze doğru bir göç hareketi yaşanmıştır. Bu durum 1980'li ve 1990'lı yıllar boyunca devam etmiştir. Ancak 2000'li yıllarla birlikte Sandıklı'nın hem merkezdeki nüfusu hem de köylerde yaşayan nüfusu yavaş yavaş azalmaya başlamıştır. Her ne kadar bu azalma henüz çok dikkate değer görülmese de, ilerleyen dönemde ciddi boyutlara varabilecek düzeydedir.

İlçenin idari teşkilatlanması ise şöyledir; Sandıklı'da Merkez ve Karadirek olmak üzere 2 bucak merkezi vardır.Merkez bucağa bağlı köy sayısı 38 iken, Karadirek bucağına bağlı 9 köy bulunmaktadır.Ayrıca ilçeye bağlı, belediye teşkilatı bulunan 10 adet yerleşim yeri mevcuttur.Bunlar Ballık, Kızık, Kusura, Menteş, Örenkaya, Sorkun, Yavaşlar, Karadirek, Akharım ve Başağaç'tır.

Yemek Kültürü

Sandıklı hamur işleri ve et yemekleri yönünden çeşitli ve zengin bir ilçemizdir. Yöremiz yemek ve tatlılarını 6 bölümde inceleye biliriz:

Yöresel Yemekler

Çorbalar

Toga Çorbası(Yoğurt Çorbası)
Tarhana Çorbası
Un Çorbası
Sülüklü Çorba

Hamur İşleri

Katmer
Bükme ve börek ( Kıymalı, peynirli, mercimekli, patatesli, ıspanaklı, otlu, kabak, yufka)
Börek içi
Hamırsız
Cızdırma
Ağzıaçık
Dilim Gayganası
Pide (Haşgeşli, tahinli, akpide)
Bazlama

Unlu Yiyecekler

Hamuraşı
Hamur Pilavı
Hamur Mantısı
Bulgur Pilavı
Ev Makarnası
Höşmerim
Haşıl

Et Yemekleri

Saç Eti
Güveç
Saç Köfte
Kapama
Soyuş et
Gumbar Dolması

Diğer Yemekler

Ekşili Kabak Yemeği
Alacaş
Keşkek Yemeği
Sulu Kortu (Köfte)
Dolma (Kelem, Yaprak veya Biber)
Bamya
Göce Köttüsü
Leblebi

Tatlılar

Ekmek Kadayıfı
Baklava
Tel Kadayıfı
Sütlaç
Helva (irmik veya un)
Aşure
Haşgeş helvası
Kabak Tatlısı
Hoşaf
Ekşili Kabak Tatlısı
Ekşili Kabak Helvası
Helva Çekme
Bu yemekler içinde özel günlerde ve kutlamalarda saç eti, güveç ve saç köfte en lezzetli yemekleridir. Ayrıca ailelerin ve kadınların piknik yaparken vazgeçemedikleri yemek ise Alacaş (alacaş veya mercimekli pilav) dır. Bu yemeğin günlerdeki yeri bambaşkadır. Çorbalar içinde yoğurtlu yapılan Toga çorbası ise mutfakta ve davet yemeklerinde de en aranılan çorbadır. Kış gelmeden tüm evlerde yapılan tarhana çorbası da kışın evlerin vazgeçilmez çorbasıdır. Ayrıca özellikleri ve Sandıklı'ya has olması açısından Davet yemeği, mevüit ve düğün yemeklerinin Sandıklı'da özel bir yeri vardır. Şimdi bu yemeklerin hangi sırayı takip ettiğini inceleyelim:

Davet Yemeği

Toga Çorbası
Söğüş et
Börek
Hoşaf
Baklava
Bamya
Dolma (Kelem, yaprak veya biber)
Sütlaç

Düğün Ve Mevlüt Yemeği

Toga Çorbası veya Yoğurt Çorbası
Et
Pilav ( Pirinç veya bulgur)
Helva (irmik veya un )

Tarihi Camiler

Ulu Camii
Yeni Camii (Keçi Camii)
Hamamönü Camii
Havai Camii
Dedeli Pınar Camii
Muradin Camii

Türbeler

Yunus Emre Türbesi ve hocası Tabduk Emre Türbesi

Hüdai Kaplıcaları

Hüdai Kaplıcaları, Sandıklı ilçesine 8 km uzaklıkta bulunur. Sandıklı Belediyesisi bünyesinde işletilen tesislerin ilave olarak son dönemde 5 yıldızlı oteller de hizmete girmeye başlamıştır. Sandıklı Hüdai Kaplıcaları, İşletme, Termal Otel ve Eski Otel olarak faaliyet vermektedir. Tesislerde; İşletme bölümü tatil köyünde 143 Banyolu, 122 Banyosuz ve yaz sezonlarında faaliyete giren çadır kent ve 2 adet Termal otel bulunmaktadır.
Doğal Çamur Banyoları
Termal Havuzlar
Tabii Saunalar
Türk Hamamı
Masaj Salonları
Güzellik Merkezi - Kuaför
Bilardo, Masa Tenisi, Oyun Salonu, Alışveriş Merkezleri
Bisiklet Parkuru, Basketbol Sahası, Yürüş Parkurları

Basın Yayın

Sandıklı Sesi Gazetesi
Sandıklı Postası Gazetesi
Gün FM
Hilal FM

Sanjet

Sanjet A.Ş 1994 yılında faaliyete başlamış olup faaliyet alanı Jeotermal Enerji'den faydalanılarak Sandıklı'da mesken-işyeri ve resmi daireler olmak üzere binaların ısıtılmasını sağlayan ve Belediyemiz Bünyesinde hizmet veren bir kuruluştur.

Sanjet A.Ş'nin işleyiş sistemi: Sandıklı Hüdai Kaplıcalarımızdan ve açılmış olan diğer kuyularımızdan sıcak su rezervlerinin Sandıklı Merkezde bulunan iki ana Eşanjör Sistemi'ne suyun basılarak normal şebeke suyunun ısıtılarak sıcak su hattına sevki ile binaların ısıtılmasını sağlamaktadır.

Jeotermal enerji sayesinde fosil yakıtların az kullanılmasından dolayı, diğer şehirlere nispeten kış aylarında hava kirliliği daha az olmaktadır.

Sandıklı Resmi Kurum Telefon Numaraları

Sandıklı Kaymakamlığı:(0272) 512 5000
Sandıklı Belediyesi:(0272) 512 6946
Sandıklı Devlet Hastanesi:(0272) 512 9095
Sandıklı Adalet Sarayı:(0272) 515 1832
Sandıklı İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü:(0272) 512 5032
Sandıklı İlçe Emniyet Müdürlüğü:0 272 213 80 21
Sandıklı Jandarma Komutanlığı:(0272) 512 5023
Sandıklı Askerlik Şubesi:(0272) 512 5017
Sandıklı Mal Müdürlüğü:0 272 512 50 27
Sandıklı Vergi Dairesi Müdürlüğü:(0272) 512 5064

Yüzölçümü:1.400 km2 (540,5 mi2)
Nüfus:56,708
Posta Kodu:03500
İl Alan Kodu:0 272
İl Plaka Kodu:03

Sinanpaşa

Sinanpaşa, Afyonkarahisar ilinin bir ilçesidir. Afyon-Uşak ve Afyon-Antalya karayolları arasında, İl merkezine 33 km uzaklıkta bulunmaktadır. 1953 yılında ilçe olmuştur.

Tarih

Kendi adını taşıyan ovasında doğu-batı ve kuzey-güney uzantılı, günümüzde izleri görülen antik yolların kavşağında, Cidyessuz (Küçükhöyük) adıyla kurulmuş, Hitit dönemine kadar uzanan önemli bir merkezdir. İlçenin M.Ö. 4000 yıllarından günümüze kadar çeşitli uygarlıklara sahne olan yerleşim yeri olduğu, yapılan tarihsel araştırmalar sonucu ortaya çıkmıştır.

Sincanlı ovasının ortasında bulunan Küçükhöyük Kasabasında yapılan yüzey araştırmalarında, M.Ö. 3000 yıllarında buralarda insanların yerleşmiş olduğu anlaşılmaktadır. Zaman içerisinde Hititler, Romalılar, Bizanslılar egemenliği altında kalan yöremiz, XII. yüzyılda Türklerin eline geçmiştir.

Osmanlı döneminde, Fatih Sultan Mehmet, II. Beyazıt ve Yavuz Sultan Selim zamanlarında önemli bir devlet adamı olan Hersekzade Ahmed Paşa şimdi kendi adı ile anılan Ahmet Paşa Kasabasına 1517 yılında yerleşmiştir. Mezarı kasaba mezarlığı içerisindedir.

Sincanlı ilçe merkezine adını veren Sinan Paşa, Akkoyunlu Devleti'nin ileri gelen beylerinden Mehmet Bey'in küçük oğlu olup, 1473 yılında Fatih Sultan Mehmet ile, Akkoyunlu Hükümdarı Uzun Hasan arasında yapılan Otlukbeli Savaşından sonra, babasıyla Fatih Sultan Mehmet'e sığınmış, sarayda ve Enderun'da eğitim görmüştür. Pek çok sefere katılan ve sancaklarda görev yapan Sinan Paşa ihtiyarlığı yüzünden emekli olmuş, Rumeli'deki arpalık geliri köylerine karşılık, Sincanlı ovasında Çathöyük ve Küçükhöyük köyleri kendisine arpalık olarak verilmiştir. Çathöyük köyü, yani şimdiki Sinanpaşa Kırka ve Ahmetpaşa köyleri arasında olduğundan, bu köy arazisi içinde kurduğu çiftliğinde ve saraçiçi mevkiinde cami, imaret, okul ve hamam yaptırmıştır. Çiftliğine 10 kadar hizmetkarını yerleştirmiştir. Çathöyük halkı, sonradan cami etrafında birer ikişer yerleşerek köyü terk etmiş ve(çiftliğin bulunduğu yerin ismi Sincanlı abat olarak Sinanpaşa Vakıfnamesinde belirtildiğinden,)buraya yerleşmişlerdir.Sincanlı abat ismi Sultan Abdülhamit dönemine kadar kullanılmıştır.Daha sonra Sinanpaşa'nın adına izafeten Sinanpaşa nahiyesi olarak 1894 yılında değiştirilmiştir.

1921 yılında Yunan orduları tarafından işgal edilmiş, Buyuk Taarruz'un ilk günü olan 26Ağustos1922 günü düşman işgalinden kurtarılmıştır.

Kurtuluş savaşı esnasındada tekrar köy statüsüne geçmiş ve bu durum 1934 ylına kadardevam etmiştir.Bu tarihte tekrar nahiye merkezi olmuştur.1947 yılında da Belediyelik yapılmıştır.6068 sayılı kanunla da 1953 yılında ilçe merkezi olmuş ve adını ilk ismi olan Sincanlı ile adlandırılımıştır.Bu durum posta hizmetlerinde çok kargaşa yaratmakta idi.Merkezin adı Sinanpaşa ilçe ismi Sincanlı olduğundan,tek isme ise 2004 yılında çıkarılan 5180 sayılı kanunla SİNANPAŞA olmuştur.

Coğrafya

İlçe, kuzeyden Kütahya'nın Altıntaş ve Afyon Merkez ilçesi, batıdan Uşak ilinin Banaz ve yine Kütahya ilinin Dumlupınar ilçesi, Güneyden Sandıklı ve Hocalar, doğudan Afyon Merkez ilçesi ve Şuhut ilçeleriyle çevrilidir.

İlçe ovalık bir arazi üzerinde kurulmuştur. İlçe arazilerinin45'i ova niteliğindeki düzlüklerden oluşmaktadır. Arazinin31'i orta meyilli,21'i dik,3'ü sarptır.

Sincanlı ve Sandıklı ilçeleri arasında uzanan Ahır dağları, Uşak ilinin Banaz ilçe sınırlarını da kaplar. Her iki yüzü de çam ormanlarıyla kaplıdır. Güneybatıda yağcı ormanları ve Devlet Orman İşletmesi vardır.

İklim

İklim karakteri kara step özelliği arz eder. Kışları soğuk ve kar yağışlı, yazları kurak ve sıcak geçmektedir.

Kültür

İlçede 40 ilköğretim okulu, 3 ortaöğretim okulu bulunmaktadır. Bu okullarda okuyan 7.299 öğrenciye, 305 öğretmenle eğitim verilmektedir.

Halk Eğitim Merkezi Müdürlüğü, açılan mesleksel kurslarda kursiyerlere makine nakışları, giyim, bina içi pratik elektrik tesisatçılığı, bilgisayar operatörlüğü, el sanatları, çiçekçilik, okuma-yazma ve daktilograf becerileri kazandırmaktadır.

İlçedeki Çıraklık Eğitim Merkezinde, doğrama, mobilya, oto elektrik, oto motor tamiri, radyo-TV tamiri, kaynakçılık ve pastacılık başta olmak üzere çeşitli branşlarda da eğitim verilmektedir.

Giyim-Kuşam

Kadınlar şalvar,göynek,kuşak,önücek,yaşmak,tirşe,başbezi,gazeke ve sıkma denilen giysileri giyerler.Bazıla şu an giyilmese bile düğünlerde öncelikdedir.Bilhassa pullu sıkma denilen giysi mutlaka giyilir.

Yöre Yemekleri

Sinanpaşa yöresinde yapılan yemekler:1-katmer.2-arabaşı,3-mantı,4-kısır yemeği,5-karahelva,6-cızdırma,7-keşkek,8-Tarhana çorbası,9-özel günlerde bişi yemekleri çok leziz olrak özenle yapılmaktadır.

Sağlık

İlçenin 25 yataklı 1 Devlet Hastanesi, 13 Sağlık Ocağı, 9 Sağlık Evi halkın sağlık ihtiyaçlarını karşılamaktadır. İlçede 500 kişi kapasiteli bir stadyum ve 12 spor kulübü bulunmaktadır.

Turizm

Sinanpaşa sınırları içerisinde 1525 yıllarında AMASYALI mimar Mustafa'ya yaptırmış olduğu cami ve külliyesi(imaretleri)hamamı osmanlı mimari özellikleri taşımaktadır.Ahmetpaşa kasabasında Herzekzade Ahmet paşanın (Stepan) hanımı fatma sultanın ve kendisinin mezarları bulunmaktadır. Boyalı köyünde Akkoyunla boyundan gelme kureyş babanın külliyesi ,Selçuklu devrinde ve selçuklu mimarisinde yapılmış bir eser olup,İzmir-Afyon karayoluna 3 km.dir.Tınaztepe kasabamızda otuziki inler diye anılan ve buram buram tarih kokan kalıntılargörülmeye değerdir.Tazlarve çataloluk piknik alanları bir tabiyat harikasıdır.Afyon-Antalya-izmir kavşağında tarihi ve milli parklar müdürlüğü tarafından işletilen botanik park ve büyük taarruz şehitliği,Çiğiltepe Albay reşit bey anıtı ve şehitliği,Yıldırım kemal köyümüzde milli mücadelede kahramanlıkları ile bir efsane olmuş 5.nci kolordu subaylarından yıldırım kemal şehitliği,kırka ve serban göletleri vardır.Ayrıca her yıl düzenlenen merkezde zafer haftası şenlikleri,tazlar köyünde ayran şöleni,çatkuyuda yörük ayranı şenlikleri,güney kasabasında bezelye şenlikleri görülmeye değerdir.

Nüfus

İlçenin nüfusu 2007 yılı genel nüfus sayımına göre, 42.651'dir. Bunun 4.013'ü ilçe merkezinde, 38.638'i köy ve kasabalarda yaşamaktadır. Yüzölçümü ise 853 km²'dir.

Ekonomi

İlçe de ekonominin temelini tarım oluşturur. Yüzölçümünün 72.000 hektarlık bölümü tarıma elverişlidir. Bunun 14.000 hektarı sulanabilir niteliktedir. Sulama, %80 oranında toprak-su kooperatifleriyle, kalanı ise, vatandaşların kendi çabaları ve sondajla yapılmaktadır. Yetiştirilen başlıca ürünler haşhaş, buğday, arpa, pancar, patates, ayçiçeğidir. Meyve olarak daha çok elma ve vişne yetiştirilmektedir.Ekilenlerin arasında geçim kaynağı olarak halkın bütcesine en fazla katkıyı kuru fasulye, bezelye ve salatalık yapmaktadır.

İlçe ekonomisinde hayvancılık önemli bir yer tutar. Ova kesiminde büyükbaş hayvan besiciliği yanında, kültür ırkı süt inekçiliği de gelişme safhasındadır. Dağlık bölgelerde daha ziyade küçükbaş hayvancılığı yapılmakta, koyun ve keçi yetiştirilmektedir. İlçede kök boyalı kilim ve halı dokumacılığı da yaygındır.

Orman varlığı açısından, ilçe, Türkiye ortalamasının üzerindedir. Akören-Gecek Gediği, Merkez Çiğiltepe, Taşoluk, Güneyköy Kasabaları ile Yıldırım Kemal Köyünde ağaçlandırma çalışmaları yapılmıştır. Ağaçlandırma çalışmalarının tamamından olumlu sonuçlar alınmıştır. İlçenin genelinde yeşillik ve verimli topraklar hakimdir.İlçe'ye 2006 yılında kurulan ve Sinanpaşa Meslek Yüksekokulu adını alan okul ile ilçe çevre ilçlere göre çok daha hızlı bir gelişme göstermeye başlamıştır.

Beldeleri

Ahmetpaşa
Akören
Düzağaç
Güney
Kırka
Küçükhüyük
Nuh
Savran
Taşoluk
Tınaztepe
Tokuşlar

Yüzölçümü:924 km2 (356,8 mi2)
Nüfus:41,004
Posta Kodu:03850
İl Alan Kodu:0272
İl Plaka Kodu:03

Sinanpaşa Resmi Kurum Telefon Numaraları

Sinanpaşa Kaymakamlığı:(0272) 311 7013
Sinanpaşa Belediyesi:0 272 311 77 48
Sinanpaşa Adalet Sarayı:(0272) 311 8049
Sinanpaşa İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü:(0272) 311 7571
Sinanpaşa İlçe Emniyet Müdürlüğü: (0272) 311-8225
Sinanpaşa İlçe Jandarma Komutanlığı:0 272 311 71 00
Sinanpaşa Askerlik Şubesi:(0272) 311 7072
Sinanpaşa Devlet Hastanesi:(0272) 311 8040
Sinanpaşa Mal Müdürlüğü:0 272 311 70 04
Sinanpaşa Vergi Dairesi Müdürlüğü:0 272 311 70 04

Dinar

Yüzölçümü :1.286 km2 (496,5 mi2)
Nüfus:48,687
Posta Kodu:03400
İlçe Alan Kodu:0272
İlçe Plaka Kodu:03

Dinar, Afyonkarahisar ilinin bir ilçesidir. İlçe ismini, Orta Asya'dan gelenTürk Göçleri sırasında bölgeye yerleşen Kitiş Bey'in oğlu Dinar Bey'den alır. Eski ismi Geyikler'dir. Dinar Türkiye'nin karayollari icin cok önemli bir yoldur.İç Anadolu'yu Ege'ye baglayan, Akdeniz'i Marmara'ya baglayan yoldur. Isparta ve Burdura 60 km Denizli Afyon ve Uşaka 110 km dir. İlçe nüfus cüzdanı ibaresinde il merkezinden sonraki en büyük nüfusa sahip ilçedir. İlçede 1 Ekim 1995 pazar günü 17:57 de meydana gelen 6,1 büyüklüğündedeprem sonucu 94 kişi ölmüş büyük maddi hasar meydana gelmiştir. Bu tarihe kadar il olmaya çalışan ilçe depremden sonra belini doğrultamamış Isparta, Denizli ve Antalya iline çok yoğun göç vermiş ve nüfusu sürekli olarak azalmıştır. Afyon ilinin en fazla göç veren ilçesidir. Göç halen devam etmektedir. Yurtdışında Emirdağdan sonra en fazla hemşehrisi olan ilçedir. (Donbayovası, Çölovası, Sazovası ve Dinarovası). Afyonun en fazla şehit veren ilçesidir. Denizli'nin Çardak ve Çivril ilçesi Afyonun ise Dazkırı, Başmakçı ve Evciler ilçesi Dinar'dan ayrılarak ilçe olmuşlardır.

Afyon-Antalya karayolu üzerinde olup, il merkezine 106 km. Uzaklıkta bulunan ilçe, 1874 yılında belediye teşkilatı kurulmuştur. 1908'de ilçe olmuştur. 1932 yılında Belediye Başkanı Osman Sarıkabak tarafından bölgenin ilk bandosu kurdurtulur (Ali Çavuşun Bandosu). Yüzölçümü 1.361 km²'dir. Tarihin çok eski çağlarında sayısız imparatorların, Tanrı Apollove Kral Midas'ın müzik yarışması yaptığı İncirli, Üçlerce, Beloluk ve bilhassaSuçıkan mevkileri, ilçenin dinlenme ve mesire yerleridir. İlçemizin adeta sembolü durumunda bulunan Suçıkan, Menderes nehrine kaynaklık eden Pınarbaşı, Bülüçalan kaynağı, Yapağılı ve Beşpınar kaynakları, Pınarlı,Yeşilçat göletleri ile Eldere Kuş Cenneti ve Çamlıköy koruluğu diğer mesire yerleridir. Bu güzellikler, Dinar'ı hem iç, hem de dış turizm açısından önemli bir turizm merkezi haline getirmektedir. Dinar gerek mesire yerleri, aile parkları ve gerekse Afyon-Denizli, Denizli-Antalya karayolu üzerinde şehrin girişinde yer alan dinlenme tesisi ve lokantalarıyla "geçit turizmi"ne hizmet vermekte ve gelecekte turizm açısından daha büyük canlılık kazanacak konumda bulunmaktadır.

Dinar'ın bilinen geçmişi MÖ 1200 yıllarına kadar uzanmaktadır. Dinar Anadolu'nun en eski yerleşim yerlerindendir. Klasik dönem boyunca Efes’ten sonra en önemli şehri daha önceki adı Kelainai olan elbette ki Apameia idi. Pers dönemindeYunanistan akınından giderken, dinlenen Pers kralı Xerxes'in (sonraları Cyrus ve Büyük İskender'in de yaptığı gibi) kullandığıParadeisos isimli av bahçesi bu topraklarda yer alıyordu. Dr. Hasan T. Uçankuş tarafından Tatarlı yakınlarında Pers dönemine ait bir mezar kazılmıştır. Kral III. Antiochos tarafından bir Helenistik şehri olarak kurulan ve Persli annesi Apama'nın adıyla anılan Apameia'da geç Helenistik dönemde üzerinde Maeander Nehri ya da flüt çalan Marsyas'ı gösteren resimler olan çok sayıda sikke basılmışltır. Basıldıktan hemen sonra gömülen ve hiç kullanılmayan bu madeni paraların binlercesinden oluşan bir hazine, Seyyid Ahmet Çeliktaş tarafından bulundu ve müze müdürü rahmetli Ahmet Topbaş tarafından Afyon Müzesi'ne getirildi. Strabo'ya göre erken Roma İmparatorluğu döneminde Apameia, Efes'ten sonra Asya eyaletlerinin en büyük ve önemli alışveriş merkezidir. Roma valisi tarafından yönetilen bir idari bölge (conventus) merkezidir. Şehir, önemini, Ankara’dan Attaleia’ya ve Doğu’dan Efes'e giden anayolların kesiflmesinden alarak, bir ticari merkez konumuna gelmişti. Bugün Dinar Suçıkan’da, Apameia’dan geçen Marsyas Nehri’nin kaynağı ve efsaneye göre Tanrı Apollo’yu müzik yarışlmasına davet ederek meydan okuması yüzünden, Satyr Marsyas'ın önce derisinin yüzülüp sonra asıldığı yer bulunmaktadır. Bunların yanı sıra Apameia sikkeleri üstünde Orgas, Obrimos ve Therma nehirleri de görülebilmektedir. Eski çağlarda şehirde birçok deprem oldu. Bugün hala görülebilen ama ancak kımen kazılarak çıkartılmış kalıntıların içinde Mercimek Tepesi yamaçlarındaki Helenistik tiyatro, stadyum, şehrin yanındaki bir tepenin zirvesindeki bir kilise ve Dinar’dan geçen karayolunun hemen kenarında yarım daire şeklinde olan bir yapı yer almaktadır. MS 3. yüzyılda şehirde basılmış bazı sikkeler üzerinde Nuh'un Gemisi'nin resimleri olduğundan bölgede nüfuzlu bir Yahudi topluluğunun bulunduğu sanılmaktadır. Belki de bu yüzden şehre, “sandık” anlamında Kibotos da denilmektedir. Hititlerden Aka-İyon, Frig, Kimmerler, Persler, Roma,Bizans ve Türkler'e kadar birçok Anadolu medeniyetinden izler taşıyan Dinar, eski çağlardan bu yana, sürekli olarak bölgenin başkentliğini yapmıştır. Dinar tarihin ilk müzik yarışmasının yapıldığı yerdir. İçine tanrıların, kralların karıştığı masallar ve efsaneler şehridir.

İlçe 1874 yılında belediyelik, 1908 yılında ilçe olmuştur. Afyon iline bağlı olan ilçe Dinar, Akdeniz ve Ege Bölgesi arasında kalır. İlçe merkezi ve güneyindeki köyler Akdeniz Bölgesi'nde, kuzeyindeki köyler Ege Bölgesi'ndedir. Göller Bölgesi içerisinde incelenen Dinar ilçesi, kuzeyinde Sandıklı, kuzeydoğusunda Şuhut, güneydoğusunda Isparta, güneybatısında iseBaşmakçı ve Evciler, kuzeybatıda Denizli, güneyde Keçiborlu'yla çevrilidir. İlçe; Akdeniz ikliminden, İç Anadolu kara iklimine geçiş karakteri gösteren yöresel klima alanıdır. İlçenin 2000 yılı genel nüfus sayımına göre nüfusu 92.608'dir. Bu nüfusun 37.608'i ilçe merkezinde yaşamaktadır. İlçemize bağlı 9 kasaba ve 56 köy bulunmaktadır. İlçede 1 Ekim 1995 Pazar günü saat 18:00'da 6.1 şiddetinde deprem meydana gelmiş, 94 vatandaşımız hayatını kaybederken, 250 yurttaşımız yaralanmıştır.

Dinar, İstanbul ve Ankara'dan gelen, Denizli, İzmir ve Antalya'ya giden yolların kesişim noktasında bulunması itibariyle ulaşımı oldukça kolaydır. Bölgeye kara, Demir ve Hava yoluyla kolayca ulaşılabilir. Demir yoluyla İstanbul’a, Ankara'ya ve İzmir’e bağlantıları vardır. Kara yoluyla İstanbul’a 9, Ankara'ya 6, İzmir’e 5, Afyon'a ve Denizli'ye 1.5, Antalya'ya 3 saat ve Burdur veIsparta'ya 45 dakika mesafededir. Dinar ilçesi Afyon iline 110, Isparta ve Burdur iline 60, Denizli ve Uşak illerine ise 110 km mesafededir.(kynk:http://tr.wikipedia.org/wiki/Dinar,_Afyonkarahisar)

DİNAR iLÇESİ RESMİ KURUMLAR ÖNEMLİ TELEFONLARI

Dinar Kaymakamlığı:0 (272) 353 17 71 - 72
Dinar Belediyesi :0272 353 60 53 -353 62 78
Dinar İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü :  0 272 353 6020
Dinar İlçe Emniyet Müdürlüğü :(0272) 353 2477
Dinar İlçe Adliyesi : 0272 353 66 05-06-7-09
Dinar Devlet Hastanesi:(0272) 353 6414
Dinar Meslek Yüksekokulu:0272 353 09 13
Dinar Halk Eğitim Merkezi :0(272) 353 68 62

 

 

Şehrini Seç